Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёіклмнопрстуфхцчшыьэюя
абвгджзійклмнпрстфхцчшэя

сумё́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сумё́т сумё́ты
Р. сумё́та сумё́таў
Д. сумё́ту сумё́там
В. сумё́т сумё́ты
Т. сумё́там сумё́тамі
М. сумё́це сумё́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сумё́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сумё́тны сумё́тная сумё́тнае сумё́тныя
Р. сумё́тнага сумё́тнай
сумё́тнае		 сумё́тнага сумё́тных
Д. сумё́тнаму сумё́тнай сумё́тнаму сумё́тным
В. сумё́тны (неадуш.)
сумё́тнага (адуш.)		 сумё́тную сумё́тнае сумё́тныя (неадуш.)
сумё́тных (адуш.)
Т. сумё́тным сумё́тнай
сумё́тнаю		 сумё́тным сумё́тнымі
М. сумё́тным сумё́тнай сумё́тным сумё́тных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

сумё́цік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сумё́цік сумё́цікі
Р. сумё́ціка сумё́цікаў
Д. сумё́ціку сумё́цікам
В. сумё́цік сумё́цікі
Т. сумё́цікам сумё́цікамі
М. сумё́ціку сумё́ціках

Крыніцы: piskunou2012.

сумё́ціста

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
сумё́ціста - -

сумё́цісты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сумё́цісты сумё́цістая сумё́цістае сумё́цістыя
Р. сумё́цістага сумё́цістай
сумё́цістае		 сумё́цістага сумё́цістых
Д. сумё́цістаму сумё́цістай сумё́цістаму сумё́цістым
В. сумё́цісты (неадуш.)
сумё́цістага (адуш.)		 сумё́цістую сумё́цістае сумё́цістыя (неадуш.)
сумё́цістых (адуш.)
Т. сумё́цістым сумё́цістай
сумё́цістаю		 сумё́цістым сумё́цістымі
М. сумё́цістым сумё́цістай сумё́цістым сумё́цістых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

сумё́ціцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. сумё́ціцца -
Прошлы час
м. - -
ж. -
н. сумё́цілася

Крыніцы: piskunou2012.

сумі́ж

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
сумі́ж - -

Крыніцы: piskunou2012.

су́мка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. су́мка су́мкі
Р. су́мкі су́мак
Д. су́мцы су́мкам
В. су́мку су́мкі
Т. су́мкай
су́мкаю		 су́мкамі
М. су́мцы су́мках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

су́мка-аптэ́чка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. су́мка-аптэ́чка су́мкі-аптэ́чкі
Р. су́мкі-аптэ́чкі су́мак-аптэ́чак
Д. су́мцы-аптэ́чцы су́мкам-аптэ́чкам
В. су́мку-аптэ́чку су́мкі-аптэ́чкі
Т. су́мкай-аптэ́чкай
су́мкай-аптэ́чкаю		 су́мкамі-аптэ́чкамі
М. су́мцы-аптэ́чцы су́мках-аптэ́чках

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012.

Су́мкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Су́мкі
Р. Су́мак
Су́мкаў
Д. Су́мкам
В. Су́мкі
Т. Су́мкамі
М. Су́мках