Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёіклмнопрстуфхцчшыьэюя
абвгджзійклмнпрстфхцчшэя

судзі́масць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз. мн.
Н. судзі́масць судзі́масці
Р. судзі́масці судзі́масцей
судзі́масцяў
Д. судзі́масці судзі́масцям
В. судзі́масць судзі́масці
Т. судзі́масцю судзі́масцямі
М. судзі́масці судзі́масцях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

судзі́мы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. судзі́мы судзі́мая судзі́мае судзі́мыя
Р. судзі́мага судзі́май
судзі́мае		 судзі́мага судзі́мых
Д. судзі́маму судзі́май судзі́маму судзі́мым
В. судзі́мы (неадуш.)
судзі́мага (адуш.)		 судзі́мую судзі́мае судзі́мыя (неадуш.)
судзі́мых (адуш.)
Т. судзі́мым судзі́май
судзі́маю		 судзі́мым судзі́мымі
М. судзі́мым судзі́май судзі́мым судзі́мых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

судзі́мы

дзеепрыметнік, залежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. судзі́мы судзі́мая судзі́мае судзі́мыя
Р. судзі́мага судзі́май
судзі́мае		 судзі́мага судзі́мых
Д. судзі́маму судзі́май судзі́маму судзі́мым
В. судзі́мы (неадуш.)
судзі́мага (адуш.)		 судзі́мую судзі́мае судзі́мыя (неадуш.)
судзі́мых (адуш.)
Т. судзі́мым судзі́май
судзі́маю		 судзі́мым судзі́мымі
М. судзі́мым судзі́май судзі́мым судзі́мых

Крыніцы: piskunou2012.

судзі́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. судзі́на судзі́ны
Р. судзі́ны судзі́н
Д. судзі́не судзі́нам
В. судзі́ну судзі́ны
Т. судзі́най
судзі́наю		 судзі́намі
М. судзі́не судзі́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

судзі́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. судзі́нка судзі́нкі
Р. судзі́нкі судзі́нак
Д. судзі́нцы судзі́нкам
В. судзі́нку судзі́нкі
Т. судзі́нкай
судзі́нкаю		 судзі́нкамі
М. судзі́нцы судзі́нках

Крыніцы: piskunou2012.

судзі́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. суджу́ся су́дзімся
2-я ас. су́дзішся су́дзіцеся
3-я ас. су́дзіцца су́дзяцца
Прошлы час
м. судзі́ўся судзі́ліся
ж. судзі́лася
н. судзі́лася
Загадны лад
2-я ас. судзі́ся судзі́цеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час су́дзячыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

судзі́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. суджу́ су́дзім
2-я ас. су́дзіш су́дзіце
3-я ас. су́дзіць су́дзяць
Прошлы час
м. судзі́ў судзі́лі
ж. судзі́ла
н. судзі́ла
Загадны лад
2-я ас. судзі́ судзі́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час су́дзячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Судко́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Судко́ва
Р. Судко́ва
Д. Судко́ву
В. Судко́ва
Т. Судко́вам
М. Судко́ве

судко́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. судко́вы судко́вая судко́вае судко́выя
Р. судко́вага судко́вай
судко́вае		 судко́вага судко́вых
Д. судко́ваму судко́вай судко́ваму судко́вым
В. судко́вы (неадуш.)
судко́вага (адуш.)		 судко́вую судко́вае судко́выя (неадуш.)
судко́вых (адуш.)
Т. судко́вым судко́вай
судко́ваю		 судко́вым судко́вымі
М. судко́вым судко́вай судко́вым судко́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

судлі́ва

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
судлі́ва - -

Крыніцы: piskunou2012.