судзі́мы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. судзі́мы судзі́мая судзі́мае судзі́мыя
Р. судзі́мага судзі́май
судзі́мае		 судзі́мага судзі́мых
Д. судзі́маму судзі́май судзі́маму судзі́мым
В. судзі́мы (неадуш.)
судзі́мага (адуш.)		 судзі́мую судзі́мае судзі́мыя (неадуш.)
судзі́мых (адуш.)
Т. судзі́мым судзі́май
судзі́маю		 судзі́мым судзі́мымі
М. судзі́мым судзі́май судзі́мым судзі́мых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)