вярста́льшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
вярста́льшчык |
вярста́льшчыкі |
Р. |
вярста́льшчыка |
вярста́льшчыкаў |
Д. |
вярста́льшчыку |
вярста́льшчыкам |
В. |
вярста́льшчыка |
вярста́льшчыкаў |
Т. |
вярста́льшчыкам |
вярста́льшчыкамі |
М. |
вярста́льшчыку |
вярста́льшчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
вярста́льшчыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
вярста́льшчыца |
вярста́льшчыцы |
Р. |
вярста́льшчыцы |
вярста́льшчыц |
Д. |
вярста́льшчыцы |
вярста́льшчыцам |
В. |
вярста́льшчыцу |
вярста́льшчыц |
Т. |
вярста́льшчыцай вярста́льшчыцаю |
вярста́льшчыцамі |
М. |
вярста́льшчыцы |
вярста́льшчыцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
вярста́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
вярста́нне |
Р. |
вярста́ння |
Д. |
вярста́нню |
В. |
вярста́нне |
Т. |
вярста́ннем |
М. |
вярста́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
вярста́тка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
вярста́тка |
вярста́ткі |
Р. |
вярста́ткі |
вярста́так |
Д. |
вярста́тцы |
вярста́ткам |
В. |
вярста́тку |
вярста́ткі |
Т. |
вярста́ткай вярста́ткаю |
вярста́ткамі |
М. |
вярста́тцы |
вярста́тках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
вярста́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
вярста́ецца |
вярста́юцца |
Прошлы час |
м. |
вярста́ўся |
вярста́ліся |
ж. |
вярста́лася |
н. |
вярста́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
вярста́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
вярста́ю |
вярста́ем |
2-я ас. |
вярста́еш |
вярста́еце |
3-я ас. |
вярста́е |
вярста́юць |
Прошлы час |
м. |
вярста́ў |
вярста́лі |
ж. |
вярста́ла |
н. |
вярста́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
вярста́й |
вярста́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
вярста́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
вярта́емы
дзеепрыметнік, залежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
вярта́емы |
вярта́емая |
вярта́емае |
вярта́емыя |
Р. |
вярта́емага |
вярта́емай вярта́емае |
вярта́емага |
вярта́емых |
Д. |
вярта́емаму |
вярта́емай |
вярта́емаму |
вярта́емым |
В. |
вярта́емы вярта́емага |
вярта́емую |
вярта́емае |
вярта́емыя |
Т. |
вярта́емым |
вярта́емай вярта́емаю |
вярта́емым |
вярта́емымі |
М. |
вярта́емым |
вярта́емай |
вярта́емым |
вярта́емых |
вярта́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
вярта́нне |
Р. |
вярта́ння |
Д. |
вярта́нню |
В. |
вярта́нне |
Т. |
вярта́ннем |
М. |
вярта́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
вярта́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
вярта́юся |
вярта́емся |
2-я ас. |
вярта́ешся |
вярта́ецеся |
3-я ас. |
вярта́ецца |
вярта́юцца |
Прошлы час |
м. |
вярта́ўся |
вярта́ліся |
ж. |
вярта́лася |
н. |
вярта́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
вярта́йся |
вярта́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
вярта́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.