вярста́льшчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вярста́льшчык вярста́льшчыкі
Р. вярста́льшчыка вярста́льшчыкаў
Д. вярста́льшчыку вярста́льшчыкам
В. вярста́льшчыка вярста́льшчыкаў
Т. вярста́льшчыкам вярста́льшчыкамі
М. вярста́льшчыку вярста́льшчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)