Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

аўтагематрансфу́зія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.
Н.	аўтагематрансфу́зія
Р.	аўтагематрансфу́зіі
Д.	аўтагематрансфу́зіі
В.	аўтагематрансфу́зію
Т.	аўтагематрансфу́зіяй аўтагематрансфу́зіяю
М.	аўтагематрансфу́зіі

Крыніцы: piskunou2012.

аўтагематэрапі́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.
Н.	аўтагематэрапі́я
Р.	аўтагематэрапі́і
Д.	аўтагематэрапі́і
В.	аўтагематэрапі́ю
Т.	аўтагематэрапі́яй аўтагематэрапі́яю
М.	аўтагематэрапі́і

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

аўтаге́н

‘апарат’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

аўтаге́н

‘аўтагенная зварка’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

аўтагене́з

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

аўтагенера́тар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

аўтагенеты́чны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	аўтагенеты́чны	аўтагенеты́чная	аўтагенеты́чнае	аўтагенеты́чныя
Р.	аўтагенеты́чнага	аўтагенеты́чнай аўтагенеты́чнае	аўтагенеты́чнага	аўтагенеты́чных
Д.	аўтагенеты́чнаму	аўтагенеты́чнай	аўтагенеты́чнаму	аўтагенеты́чным
В.	аўтагенеты́чны (неадуш.) аўтагенеты́чнага (адуш.)	аўтагенеты́чную	аўтагенеты́чнае	аўтагенеты́чныя (неадуш.) аўтагенеты́чных (адуш.)
Т.	аўтагенеты́чным	аўтагенеты́чнай аўтагенеты́чнаю	аўтагенеты́чным	аўтагенеты́чнымі
М.	аўтагенеты́чным	аўтагенеты́чнай	аўтагенеты́чным	аўтагенеты́чных

Крыніцы: piskunou2012.

аўтагенназва́рачны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	аўтагенназва́рачны	аўтагенназва́рачная	аўтагенназва́рачнае	аўтагенназва́рачныя
Р.	аўтагенназва́рачнага	аўтагенназва́рачнай аўтагенназва́рачнае	аўтагенназва́рачнага	аўтагенназва́рачных
Д.	аўтагенназва́рачнаму	аўтагенназва́рачнай	аўтагенназва́рачнаму	аўтагенназва́рачным
В.	аўтагенназва́рачны (неадуш.)	аўтагенназва́рачную	аўтагенназва́рачнае	аўтагенназва́рачныя (неадуш.)
Т.	аўтагенназва́рачным	аўтагенназва́рачнай аўтагенназва́рачнаю	аўтагенназва́рачным	аўтагенназва́рачнымі
М.	аўтагенназва́рачным	аўтагенназва́рачнай	аўтагенназва́рачным	аўтагенназва́рачных

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012.

аўтаге́ннасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012.

аўтаге́нна-зва́рачны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	аўтаге́нна-зва́рачны	аўтаге́нна-зва́рачная	аўтаге́нна-зва́рачнае	аўтаге́нна-зва́рачныя
Р.	аўтаге́нна-зва́рачнага	аўтаге́нна-зва́рачнай аўтаге́нна-зва́рачнае	аўтаге́нна-зва́рачнага	аўтаге́нна-зва́рачных
Д.	аўтаге́нна-зва́рачнаму	аўтаге́нна-зва́рачнай	аўтаге́нна-зва́рачнаму	аўтаге́нна-зва́рачным
В.	аўтаге́нна-зва́рачны (неадуш.) аўтаге́нна-зва́рачнага (адуш.)	аўтаге́нна-зва́рачную	аўтаге́нна-зва́рачнае	аўтаге́нна-зва́рачныя (неадуш.) аўтаге́нна-зва́рачных (адуш.)
Т.	аўтаге́нна-зва́рачным	аўтаге́нна-зва́рачнай аўтаге́нна-зва́рачнаю	аўтаге́нна-зва́рачным	аўтаге́нна-зва́рачнымі
М.	аўтаге́нна-зва́рачным	аўтаге́нна-зва́рачнай	аўтаге́нна-зва́рачным	аўтаге́нна-зва́рачных

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum