аўтаге́н
‘апарат’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
аўтаге́н | аўтаге́ны | |
аўтаге́на | аўтаге́наў | |
аўтаге́ну | аўтаге́нам | |
аўтаге́н | аўтаге́ны | |
аўтаге́нам | аўтаге́намі | |
аўтаге́не | аўтаге́нах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)