аўлада́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
аўлада́ю |
аўлада́ем |
2-я ас. |
аўлада́еш |
аўлада́еце |
3-я ас. |
аўлада́е |
аўлада́юць |
Прошлы час |
м. |
аўлада́ў |
аўлада́лі |
ж. |
аўлада́ла |
н. |
аўлада́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
аўлада́й |
аўлада́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
аўлада́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsbm1984.
Аўла́сава
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Аўла́сава |
Р. |
Аўла́сава |
Д. |
Аўла́саву |
В. |
Аўла́сава |
Т. |
Аўла́савам |
М. |
Аўла́саве |
Аўла́сенкі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Аўла́сенкі |
Р. |
Аўла́сенак Аўла́сенкаў |
Д. |
Аўла́сенкам |
В. |
Аўла́сенкі |
Т. |
Аўла́сенкамі |
М. |
Аўла́сенках |
Аўла́сы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Аўла́сы |
Р. |
Аўла́саў |
Д. |
Аўла́сам |
В. |
Аўла́сы |
Т. |
Аўла́самі |
М. |
Аўла́сах |
аўло́с
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
аўло́с |
аўло́сы |
Р. |
аўло́са |
аўло́саў |
Д. |
аўло́су |
аўло́сам |
В. |
аўло́с |
аўло́сы |
Т. |
аўло́сам |
аўло́самі |
М. |
аўло́се |
аўло́сах |
Крыніцы:
piskunou2012.