аўтагенеты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аўтагенеты́чны аўтагенеты́чная аўтагенеты́чнае аўтагенеты́чныя
Р. аўтагенеты́чнага аўтагенеты́чнай
аўтагенеты́чнае		 аўтагенеты́чнага аўтагенеты́чных
Д. аўтагенеты́чнаму аўтагенеты́чнай аўтагенеты́чнаму аўтагенеты́чным
В. аўтагенеты́чны (неадуш.)
аўтагенеты́чнага (адуш.)		 аўтагенеты́чную аўтагенеты́чнае аўтагенеты́чныя (неадуш.)
аўтагенеты́чных (адуш.)
Т. аўтагенеты́чным аўтагенеты́чнай
аўтагенеты́чнаю		 аўтагенеты́чным аўтагенеты́чнымі
М. аўтагенеты́чным аўтагенеты́чнай аўтагенеты́чным аўтагенеты́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)