аўтаге́н
‘аўтагенная зварка’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| аўтаге́н | |
| аўтаге́ну | |
| аўтаге́ну | |
| аўтаге́н | |
| аўтаге́нам | |
| аўтаге́не |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)