Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-
авклмнопруцчыэ

атру́тны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. атру́тны атру́тная атру́тнае атру́тныя
Р. атру́тнага атру́тнай
атру́тнае		 атру́тнага атру́тных
Д. атру́тнаму атру́тнай атру́тнаму атру́тным
В. атру́тны (неадуш.)
атру́тнага (адуш.)		 атру́тную атру́тнае атру́тныя (неадуш.)
атру́тных (адуш.)
Т. атру́тным атру́тнай
атру́тнаю		 атру́тным атру́тнымі
М. атру́тным атру́тнай атру́тным атру́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

атру́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. атру́тны атру́тная атру́тнае атру́тныя
Р. атру́тнага атру́тнай
атру́тнае		 атру́тнага атру́тных
Д. атру́тнаму атру́тнай атру́тнаму атру́тным
В. атру́тны (неадуш.)
атру́тнага (адуш.)		 атру́тную атру́тнае атру́тныя (неадуш.)
атру́тных (адуш.)
Т. атру́тным атру́тнай
атру́тнаю		 атру́тным атру́тнымі
М. атру́тным атру́тнай атру́тным атру́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

атрухле́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. атрухле́лы атрухле́лая атрухле́лае атрухле́лыя
Р. атрухле́лага атрухле́лай
атрухле́лае		 атрухле́лага атрухле́лых
Д. атрухле́ламу атрухле́лай атрухле́ламу атрухле́лым
В. атрухле́лы (неадуш.)
атрухле́лага (адуш.)		 атрухле́лую атрухле́лае атрухле́лыя (неадуш.)
атрухле́лых (адуш.)
Т. атрухле́лым атрухле́лай
атрухле́лаю		 атрухле́лым атрухле́лымі
М. атрухле́лым атрухле́лай атрухле́лым атрухле́лых

Крыніцы: piskunou2012.

атрухле́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. атрухле́е атрухле́юць
Прошлы час
м. атрухле́ў атрухле́лі
ж. атрухле́ла
н. атрухле́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час атрухле́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

атру́ціна

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. атру́ціна
Р. атру́ціны
Д. атру́ціне
В. атру́ціну
Т. атру́цінай
атру́цінаю
М. атру́ціне

Крыніцы: piskunou2012.

атруціўшы

дзеепрыметнік, незалежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. атруціўшы атруціўшая атруціўшае атруціўшыя
Р. атруціўшага атруціўшай
атруціўшае		 атруціўшага атруціўшых
Д. атруціўшаму атруціўшай атруціўшаму атруціўшым
В. атруціўшы
атруціўшага		 атруціўшую атруціўшае атруціўшыя
Т. атруціўшым атруціўшай
атруціўшаю		 атруціўшым атруціўшымі
М. атруціўшым атруціўшай атруціўшым атруціўшых

атруці́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. атручу́ся атру́цімся
2-я ас. атру́цішся атру́ціцеся
3-я ас. атру́ціцца атру́цяцца
Прошлы час
м. атруці́ўся атруці́ліся
ж. атруці́лася
н. атруці́лася
Дзеепрыслоўе
прош. час атруці́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

атруці́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. атручу́ атру́цім
2-я ас. атру́ціш атру́ціце
3-я ас. атру́ціць атру́цяць
Прошлы час
м. атруці́ў атруці́лі
ж. атруці́ла
н. атруці́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час атруці́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

атруча́льна-інфекцы́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. атруча́льна-інфекцы́йны атруча́льна-інфекцы́йная атруча́льна-інфекцы́йнае атруча́льна-інфекцы́йныя
Р. атруча́льна-інфекцы́йнага атруча́льна-інфекцы́йнай
атруча́льна-інфекцы́йнае		 атруча́льна-інфекцы́йнага атруча́льна-інфекцы́йных
Д. атруча́льна-інфекцы́йнаму атруча́льна-інфекцы́йнай атруча́льна-інфекцы́йнаму атруча́льна-інфекцы́йным
В. атруча́льна-інфекцы́йны (неадуш.)
атруча́льна-інфекцы́йнага (адуш.)		 атруча́льна-інфекцы́йную атруча́льна-інфекцы́йнае атруча́льна-інфекцы́йныя (неадуш.)
атруча́льна-інфекцы́йных (адуш.)
Т. атруча́льна-інфекцы́йным атруча́льна-інфекцы́йнай
атруча́льна-інфекцы́йнаю		 атруча́льна-інфекцы́йным атруча́льна-інфекцы́йнымі
М. атруча́льна-інфекцы́йным атруча́льна-інфекцы́йнай атруча́льна-інфекцы́йным атруча́льна-інфекцы́йных

Крыніцы: piskunou2012.

атруча́льнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. атруча́льнік атруча́льнікі
Р. атруча́льніка атруча́льнікаў
Д. атруча́льніку атруча́льнікам
В. атруча́льніка атруча́льнікаў
Т. атруча́льнікам атруча́льнікамі
М. атруча́льніку атруча́льніках

Крыніцы: piskunou2012.