атру́ціна

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. атру́ціна
Р. атру́ціны
Д. атру́ціне
В. атру́ціну
Т. атру́цінай
атру́цінаю
М. атру́ціне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)