ата́барвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ата́барваюся |
ата́барваемся |
2-я ас. |
ата́барваешся |
ата́барваецеся |
3-я ас. |
ата́барваецца |
ата́барваюцца |
Прошлы час |
м. |
ата́барваўся |
ата́барваліся |
ж. |
ата́барвалася |
н. |
ата́барвалася |
Загадны лад |
2-я ас. |
ата́барвайся |
ата́барвайцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
ата́барваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ата́барыцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ата́баруся |
ата́барымся |
2-я ас. |
ата́барышся |
ата́барыцеся |
3-я ас. |
ата́барыцца |
ата́барацца |
Прошлы час |
м. |
ата́барыўся |
ата́барыліся |
ж. |
ата́барылася |
н. |
ата́барылася |
Загадны лад |
2-я ас. |
ата́барся |
ата́барцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
ата́барыўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
атабе́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
атабе́к |
атабе́кі |
Р. |
атабе́ка |
атабе́каў |
Д. |
атабе́ку |
атабе́кам |
В. |
атабе́ка |
атабе́каў |
Т. |
атабе́кам |
атабе́камі |
М. |
атабе́ку |
атабе́ках |
Крыніцы:
piskunou2012.
атабу́ніцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
атабу́ніцца |
атабу́няцца |
Прошлы час |
м. |
атабу́ніўся |
атабу́ніліся |
ж. |
атабу́нілася |
н. |
атабу́нілася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
атабу́ніць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
атабу́ню |
атабу́нім |
2-я ас. |
атабу́ніш |
атабу́ніце |
3-я ас. |
атабу́ніць |
атабу́няць |
Прошлы час |
м. |
атабу́ніў |
атабу́нілі |
ж. |
атабу́ніла |
н. |
атабу́ніла |
Загадны лад |
2-я ас. |
атабу́нь |
атабу́ньце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
атабу́ніўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
ата́ва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
ата́ва |
Р. |
ата́вы |
Д. |
ата́ве |
В. |
ата́ву |
Т. |
ата́вай ата́ваю |
М. |
ата́ве |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Ата́ва
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Ата́ва |
Р. |
Ата́вы |
Д. |
Ата́ве |
В. |
Ата́ву |
Т. |
Ата́вай Ата́ваю |
М. |
Ата́ве |
атава́раны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
атава́раны |
атава́раная |
атава́ранае |
атава́раныя |
Р. |
атава́ранага |
атава́ранай атава́ранае |
атава́ранага |
атава́раных |
Д. |
атава́ранаму |
атава́ранай |
атава́ранаму |
атава́раным |
В. |
атава́раны (неадуш.) атава́ранага (адуш.) |
атава́раную |
атава́ранае |
атава́раныя (неадуш.) атава́раных (адуш.) |
Т. |
атава́раным |
атава́ранай атава́ранаю |
атава́раным |
атава́ранымі |
М. |
атава́раным |
атава́ранай |
атава́раным |
атава́раных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
атава́раны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
атава́раны |
атава́раная |
атава́ранае |
атава́раныя |
Р. |
атава́ранага |
атава́ранай атава́ранае |
атава́ранага |
атава́раных |
Д. |
атава́ранаму |
атава́ранай |
атава́ранаму |
атава́раным |
В. |
атава́раны (неадуш.) атава́ранага (адуш.) |
атава́раную |
атава́ранае |
атава́раныя (неадуш.) атава́раных (адуш.) |
Т. |
атава́раным |
атава́ранай атава́ранаю |
атава́раным |
атава́ранымі |
М. |
атава́раным |
атава́ранай |
атава́раным |
атава́раных |
Кароткая форма: атава́рана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
атава́рванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
атава́рванне |
Р. |
атава́рвання |
Д. |
атава́рванню |
В. |
атава́рванне |
Т. |
атава́рваннем |
М. |
атава́рванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.