Ата́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Ата́ва
Р. Ата́вы
Д. Ата́ве
В. Ата́ву
Т. Ата́вай
Ата́ваю
М. Ата́ве

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)