атруці́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. атручу́ атру́цім
2-я ас. атру́ціш атру́ціце
3-я ас. атру́ціць атру́цяць
Прошлы час
м. атруці́ў атруці́лі
ж. атруці́ла
н. атруці́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час атруці́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)