атруча́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
атруча́льнік | атруча́льнікі | |
атруча́льніка | атруча́льнікаў | |
атруча́льніку | атруча́льнікам | |
атруча́льніка | атруча́льнікаў | |
атруча́льнікам | атруча́льнікамі | |
атруча́льніку | атруча́льніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)