ады́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ады́чны |
ады́чная |
ады́чнае |
ады́чныя |
Р. |
ады́чнага |
ады́чнай ады́чнае |
ады́чнага |
ады́чных |
Д. |
ады́чнаму |
ады́чнай |
ады́чнаму |
ады́чным |
В. |
ады́чны (неадуш.) ады́чнага (адуш.) |
ады́чную |
ады́чнае |
ады́чныя (неадуш.) ады́чных (адуш.) |
Т. |
ады́чным |
ады́чнай ады́чнаю |
ады́чным |
ады́чнымі |
М. |
ады́чным |
ады́чнай |
ады́чным |
ады́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
адыяба́та
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
адыяба́та |
адыяба́ты |
Р. |
адыяба́ты |
адыяба́т |
Д. |
адыяба́це |
адыяба́там |
В. |
адыяба́ту |
адыяба́ты |
Т. |
адыяба́тай адыяба́таю |
адыяба́тамі |
М. |
адыяба́це |
адыяба́тах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
адыябаты́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
адыябаты́чны |
адыябаты́чная |
адыябаты́чнае |
адыябаты́чныя |
Р. |
адыябаты́чнага |
адыябаты́чнай адыябаты́чнае |
адыябаты́чнага |
адыябаты́чных |
Д. |
адыябаты́чнаму |
адыябаты́чнай |
адыябаты́чнаму |
адыябаты́чным |
В. |
адыябаты́чны (неадуш.) адыябаты́чнага (адуш.) |
адыябаты́чную |
адыябаты́чнае |
адыябаты́чныя (неадуш.) адыябаты́чных (адуш.) |
Т. |
адыябаты́чным |
адыябаты́чнай адыябаты́чнаю |
адыябаты́чным |
адыябаты́чнымі |
М. |
адыябаты́чным |
адыябаты́чнай |
адыябаты́чным |
адыябаты́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.