адама́шнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
адама́шнік |
адама́шнікі |
Р. |
адама́шніка |
адама́шнікаў |
Д. |
адама́шніку |
адама́шнікам |
В. |
адама́шніка |
адама́шнікаў |
Т. |
адама́шнікам |
адама́шнікамі |
М. |
адама́шніку |
адама́шніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Ада́менка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Ада́менка |
Р. |
Ада́менкі |
Д. |
Ада́менцы |
В. |
Ада́менку |
Т. |
Ада́менкай Ада́менкаю |
М. |
Ада́менцы |
Ада́менкі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Ада́менкі |
Р. |
Ада́менак Ада́менкаў |
Д. |
Ада́менкам |
В. |
Ада́менкі |
Т. |
Ада́менкамі |
М. |
Ада́менках |
адамі́т
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
адамі́т |
адамі́ты |
Р. |
адамі́та |
адамі́таў |
Д. |
адамі́ту |
адамі́там |
В. |
адамі́та |
адамі́таў |
Т. |
адамі́там |
адамі́тамі |
М. |
адамі́це |
адамі́тах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Ада́мішкі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Ада́мішкі |
Р. |
Ада́мішак Ада́мішкаў |
Д. |
Ада́мішкам |
В. |
Ада́мішкі |
Т. |
Ада́мішкамі |
М. |
Ада́мішках |
Ада́мкі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Ада́мкі |
Р. |
Ада́мак Ада́мкаў |
Д. |
Ада́мкам |
В. |
Ада́мкі |
Т. |
Ада́мкамі |
М. |
Ада́мках |
адамкнё́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
адамкнё́ны |
адамкнё́ная |
адамкнё́нае |
адамкнё́ныя |
Р. |
адамкнё́нага |
адамкнё́най адамкнё́нае |
адамкнё́нага |
адамкнё́ных |
Д. |
адамкнё́наму |
адамкнё́най |
адамкнё́наму |
адамкнё́ным |
В. |
адамкнё́ны (неадуш.) адамкнё́нага (адуш.) |
адамкнё́ную |
адамкнё́нае |
адамкнё́ныя (неадуш.) адамкнё́ных (адуш.) |
Т. |
адамкнё́ным |
адамкнё́най адамкнё́наю |
адамкнё́ным |
адамкнё́нымі |
М. |
адамкнё́ным |
адамкнё́най |
адамкнё́ным |
адамкнё́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
адамкнё́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
адамкнё́ны |
адамкнё́ная |
адамкнё́нае |
адамкнё́ныя |
Р. |
адамкнё́нага |
адамкнё́най адамкнё́нае |
адамкнё́нага |
адамкнё́ных |
Д. |
адамкнё́наму |
адамкнё́най |
адамкнё́наму |
адамкнё́ным |
В. |
адамкнё́ны (неадуш.) адамкнё́нага (адуш.) |
адамкнё́ную |
адамкнё́нае |
адамкнё́ныя (неадуш.) адамкнё́ных (адуш.) |
Т. |
адамкнё́ным |
адамкнё́най адамкнё́наю |
адамкнё́ным |
адамкнё́нымі |
М. |
адамкнё́ным |
адамкнё́най |
адамкнё́ным |
адамкнё́ных |
Кароткая форма: адамкнё́на.
Іншыя варыянты:
адамкну́ты.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
адамкну́ты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
адамкну́ты |
адамкну́тая |
адамкну́тае |
адамкну́тыя |
Р. |
адамкну́тага |
адамкну́тай адамкну́тае |
адамкну́тага |
адамкну́тых |
Д. |
адамкну́таму |
адамкну́тай |
адамкну́таму |
адамкну́тым |
В. |
адамкну́ты (неадуш.) адамкну́тага (адуш.) |
адамкну́тую |
адамкну́тае |
адамкну́тыя (неадуш.) адамкну́тых (адуш.) |
Т. |
адамкну́тым |
адамкну́тай адамкну́таю |
адамкну́тым |
адамкну́тымі |
М. |
адамкну́тым |
адамкну́тай |
адамкну́тым |
адамкну́тых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsbm1984.
адамкну́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
адамкну́ты |
адамкну́тая |
адамкну́тае |
адамкну́тыя |
Р. |
адамкну́тага |
адамкну́тай адамкну́тае |
адамкну́тага |
адамкну́тых |
Д. |
адамкну́таму |
адамкну́тай |
адамкну́таму |
адамкну́тым |
В. |
адамкну́ты (неадуш.) адамкну́тага (адуш.) |
адамкну́тую |
адамкну́тае |
адамкну́тыя (неадуш.) адамкну́тых (адуш.) |
Т. |
адамкну́тым |
адамкну́тай адамкну́таю |
адамкну́тым |
адамкну́тымі |
М. |
адамкну́тым |
адамкну́тай |
адамкну́тым |
адамкну́тых |
Кароткая форма: адамкну́та.
Іншыя варыянты:
адамкнё́ны.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.