адама́шнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| адама́шнік | адама́шнікі | |
| адама́шніка | адама́шнікаў | |
| адама́шніку | адама́шнікам | |
| адама́шніка | адама́шнікаў | |
| адама́шнікам | адама́шнікамі | |
| адама́шніку | адама́шніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)