Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

абдзі́рачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абдзі́рачны абдзі́рачная абдзі́рачнае абдзі́рачныя
Р. абдзі́рачнага абдзі́рачнай
абдзі́рачнае
абдзі́рачнага абдзі́рачных
Д. абдзі́рачнаму абдзі́рачнай абдзі́рачнаму абдзі́рачным
В. абдзі́рачны (неадуш.)
абдзі́рачнага (адуш.)
абдзі́рачную абдзі́рачнае абдзі́рачныя (неадуш.)
абдзі́рачных (адуш.)
Т. абдзі́рачным абдзі́рачнай
абдзі́рачнаю
абдзі́рачным абдзі́рачнымі
М. абдзі́рачным абдзі́рачнай абдзі́рачным абдзі́рачных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абдзі́рка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. абдзі́рка абдзі́ркі
Р. абдзі́ркі абдзі́рак
Д. абдзі́рцы абдзі́ркам
В. абдзі́рку абдзі́ркі
Т. абдзі́ркай
абдзі́ркаю
абдзі́ркамі
М. абдзі́рцы абдзі́рках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абдзі́ркі

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. абдзі́ркі
Р. абдзі́рак
Д. абдзі́ркам
В. абдзі́ркі
Т. абдзі́ркамі
М. абдзі́рках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012.

абдзіро́ш

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. абдзіро́ш
Р. абдзіро́ша
Д. абдзіро́шу
В. абдзіро́ш
Т. абдзіро́шам
М. абдзіро́шы

Крыніцы: piskunou2012.

абдзі́рства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. абдзі́рства
Р. абдзі́рства
Д. абдзі́рству
В. абдзі́рства
Т. абдзі́рствам
М. абдзі́рстве

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

абдзьму́ты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абдзьму́ты абдзьму́тая абдзьму́тае абдзьму́тыя
Р. абдзьму́тага абдзьму́тай
абдзьму́тае
абдзьму́тага абдзьму́тых
Д. абдзьму́таму абдзьму́тай абдзьму́таму абдзьму́тым
В. абдзьму́ты (неадуш.)
абдзьму́тага (адуш.)
абдзьму́тую абдзьму́тае абдзьму́тыя (неадуш.)
абдзьму́тых (адуш.)
Т. абдзьму́тым абдзьму́тай
абдзьму́таю
абдзьму́тым абдзьму́тымі
М. абдзьму́тым абдзьму́тай абдзьму́тым абдзьму́тых

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

абдзьму́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абдзьму́ты абдзьму́тая абдзьму́тае абдзьму́тыя
Р. абдзьму́тага абдзьму́тай
абдзьму́тае
абдзьму́тага абдзьму́тых
Д. абдзьму́таму абдзьму́тай абдзьму́таму абдзьму́тым
В. абдзьму́ты (неадуш.)
абдзьму́тага (адуш.)
абдзьму́тую абдзьму́тае абдзьму́тыя (неадуш.)
абдзьму́тых (адуш.)
Т. абдзьму́тым абдзьму́тай
абдзьму́таю
абдзьму́тым абдзьму́тымі
М. абдзьму́тым абдзьму́тай абдзьму́тым абдзьму́тых

Кароткая форма: абдзьму́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

абдзьму́ханне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. абдзьму́ханне
Р. абдзьму́хання
Д. абдзьму́ханню
В. абдзьму́ханне
Т. абдзьму́ханнем
М. абдзьму́ханні

Крыніцы: piskunou2012.

абдзьму́ханы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абдзьму́ханы абдзьму́ханая абдзьму́ханае абдзьму́ханыя
Р. абдзьму́ханага абдзьму́ханай
абдзьму́ханае
абдзьму́ханага абдзьму́ханых
Д. абдзьму́ханаму абдзьму́ханай абдзьму́ханаму абдзьму́ханым
В. абдзьму́ханы (неадуш.)
абдзьму́ханага (адуш.)
абдзьму́ханую абдзьму́ханае абдзьму́ханыя (неадуш.)
абдзьму́ханых (адуш.)
Т. абдзьму́ханым абдзьму́ханай
абдзьму́ханаю
абдзьму́ханым абдзьму́ханымі
М. абдзьму́ханым абдзьму́ханай абдзьму́ханым абдзьму́ханых

Крыніцы: piskunou2012.

абдзьму́ханы

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абдзьму́ханы абдзьму́ханая абдзьму́ханае абдзьму́ханыя
Р. абдзьму́ханага абдзьму́ханай
абдзьму́ханае
абдзьму́ханага абдзьму́ханых
Д. абдзьму́ханаму абдзьму́ханай абдзьму́ханаму абдзьму́ханым
В. абдзьму́ханы (неадуш.)
абдзьму́ханага (адуш.)
абдзьму́ханую абдзьму́ханае абдзьму́ханыя (неадуш.)
абдзьму́ханых (адуш.)
Т. абдзьму́ханым абдзьму́ханай
абдзьму́ханаю
абдзьму́ханым абдзьму́ханымі
М. абдзьму́ханым абдзьму́ханай абдзьму́ханым абдзьму́ханых

Кароткая форма: абдзьму́хана.

Крыніцы: piskunou2012.