адву́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
адву́чаны |
адву́чаная |
адву́чанае |
адву́чаныя |
| Р. |
адву́чанага |
адву́чанай адву́чанае |
адву́чанага |
адву́чаных |
| Д. |
адву́чанаму |
адву́чанай |
адву́чанаму |
адву́чаным |
| В. |
адву́чаны (неадуш.) адву́чанага (адуш.) |
адву́чаную |
адву́чанае |
адву́чаныя (неадуш.) адву́чаных (адуш.) |
| Т. |
адву́чаным |
адву́чанай адву́чанаю |
адву́чаным |
адву́чанымі |
| М. |
адву́чаным |
адву́чанай |
адву́чаным |
адву́чаных |
Кароткая форма: адву́чана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
адву́чванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
адву́чванне |
| Р. |
адву́чвання |
| Д. |
адву́чванню |
| В. |
адву́чванне |
| Т. |
адву́чваннем |
| М. |
адву́чванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
адву́чвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
адву́чваюся |
адву́чваемся |
| 2-я ас. |
адву́чваешся |
адву́чваецеся |
| 3-я ас. |
адву́чваецца |
адву́чваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
адву́чваўся |
адву́чваліся |
| ж. |
адву́чвалася |
| н. |
адву́чвалася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
адву́чвайся |
адву́чвайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
адву́чваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
адву́чваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
адву́чваю |
адву́чваем |
| 2-я ас. |
адву́чваеш |
адву́чваеце |
| 3-я ас. |
адву́чвае |
адву́чваюць |
| Прошлы час |
| м. |
адву́чваў |
адву́чвалі |
| ж. |
адву́чвала |
| н. |
адву́чвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
адву́чвай |
адву́чвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
адву́чваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
адвучы́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
адвучу́ся |
адву́чымся |
| 2-я ас. |
адву́чышся |
адву́чыцеся |
| 3-я ас. |
адву́чыцца |
адву́чацца |
| Прошлы час |
| м. |
адвучы́ўся |
адвучы́ліся |
| ж. |
адвучы́лася |
| н. |
адвучы́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
адвучы́ся |
адвучы́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
адвучы́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
адвучы́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
адвучу́ |
адву́чым |
| 2-я ас. |
адву́чыш |
адву́чыце |
| 3-я ас. |
адву́чыць |
адву́чаць |
| Прошлы час |
| м. |
адвучы́ў |
адвучы́лі |
| ж. |
адвучы́ла |
| н. |
адвучы́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
адвучы́ |
адвучы́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
адвучы́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
адвыка́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
адвыка́нне |
| Р. |
адвыка́ння |
| Д. |
адвыка́нню |
| В. |
адвыка́нне |
| Т. |
адвыка́ннем |
| М. |
адвыка́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
адвыка́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
адвыка́ю |
адвыка́ем |
| 2-я ас. |
адвыка́еш |
адвыка́еце |
| 3-я ас. |
адвыка́е |
адвыка́юць |
| Прошлы час |
| м. |
адвыка́ў |
адвыка́лі |
| ж. |
адвыка́ла |
| н. |
адвыка́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
адвыка́й |
адвыка́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
адвыка́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
адвы́клы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
адвы́клы |
адвы́клая |
адвы́клае |
адвы́клыя |
| Р. |
адвы́клага |
адвы́клай адвы́клае |
адвы́клага |
адвы́клых |
| Д. |
адвы́кламу |
адвы́клай |
адвы́кламу |
адвы́клым |
| В. |
адвы́клы (неадуш.) адвы́клага (адуш.) |
адвы́клую |
адвы́клае |
адвы́клыя (неадуш.) адвы́клых (адуш.) |
| Т. |
адвы́клым |
адвы́клай адвы́клаю |
адвы́клым |
адвы́клымі |
| М. |
адвы́клым |
адвы́клай |
адвы́клым |
адвы́клых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
адвы́кнуць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
адвы́кну |
адвы́кнем |
| 2-я ас. |
адвы́кнеш |
адвы́кнеце |
| 3-я ас. |
адвы́кне |
адвы́кнуць |
| Прошлы час |
| м. |
адвы́к |
адвы́клі |
| ж. |
адвы́кла |
| н. |
адвы́кла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
адвы́кні |
адвы́кніце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
адвы́кшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.