адвучы́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адвучу́ адву́чым
2-я ас. адву́чыш адву́чыце
3-я ас. адву́чыць адву́чаць
Прошлы час
м. адвучы́ў адвучы́лі
ж. адвучы́ла
н. адвучы́ла
Загадны лад
2-я ас. адвучы́ адвучы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час адвучы́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)