адвучы́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
адвучу́ | адву́чым | |
адву́чыш | адву́чыце | |
адву́чыць | адву́чаць | |
Прошлы час | ||
адвучы́ў | адвучы́лі | |
адвучы́ла | ||
адвучы́ла | ||
Загадны лад | ||
адвучы́ | адвучы́це | |
Дзеепрыслоўе | ||
адвучы́ўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)