Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

казема́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. казема́т казема́ты
Р. казема́та казема́таў
Д. казема́ту казема́там
В. казема́т казема́ты
Т. казема́там казема́тамі
М. казема́це казема́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

казема́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. казема́тны казема́тная казема́тнае казема́тныя
Р. казема́тнага казема́тнай
казема́тнае
казема́тнага казема́тных
Д. казема́тнаму казема́тнай казема́тнаму казема́тным
В. казема́тны (неадуш.)
казема́тнага (адуш.)
казема́тную казема́тнае казема́тныя (неадуш.)
казема́тных (адуш.)
Т. казема́тным казема́тнай
казема́тнаю
казема́тным казема́тнымі
М. казема́тным казема́тнай казема́тным казема́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ка́зенне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ка́зенне ка́зенні
Р. ка́зення ка́зенняў
Д. ка́зенню ка́зенням
В. ка́зенне ка́зенні
Т. ка́зеннем ка́зеннямі
М. ка́зенні ка́зеннях

Крыніцы: piskunou2012.

казе́рыць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. казе́ру казе́рым
2-я ас. казе́рыш казе́рыце
3-я ас. казе́рыць казе́раць
Прошлы час
м. казе́рыў казе́рылі
ж. казе́рыла
н. казе́рыла
Загадны лад
2-я ас. казе́р казе́рце
Дзеепрыслоўе
цяп. час казе́рачы

Крыніцы: piskunou2012.

казе́тка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. казе́тка казе́ткі
Р. казе́ткі казе́так
Д. казе́тцы казе́ткам
В. казе́тку казе́ткі
Т. казе́ткай
казе́ткаю
казе́ткамі
М. казе́тцы казе́тках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Казе́чкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Казе́чкі
Р. Казе́чак
Казе́чкаў
Д. Казе́чкам
В. Казе́чкі
Т. Казе́чкамі
М. Казе́чках

Казе́чына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Казе́чына
Р. Казе́чына
Д. Казе́чыну
В. Казе́чына
Т. Казе́чынам
М. Казе́чыне

казёл

‘жывёліна’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. казёл казлы́
Р. казла́ казло́ў
Д. казлу́ казла́м
В. казла́ казло́ў
Т. казло́м казла́мі
М. казле́ казла́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

казёл

‘род гульні ў карты, даміно; гімнастычны снарад і інш.’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. казёл казлы́
Р. казла́ казло́ў
Д. казлу́ казла́м
В. казёл казлы́
Т. казло́м казла́мі
М. казле́ казла́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Казё́л

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Казё́л
Р. Казла́
Д. Казлу́
В. Казё́л
Т. Казло́м
М. Казле́