самаперакана́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
самаперакана́нне |
самаперакана́нні |
| Р. |
самаперакана́ння |
самаперакана́нняў |
| Д. |
самаперакана́нню |
самаперакана́нням |
| В. |
самаперакана́нне |
самаперакана́нні |
| Т. |
самаперакана́ннем |
самаперакана́ннямі |
| М. |
самаперакана́нні |
самаперакана́ннях |
Крыніцы:
piskunou2012.
самапераку́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
самапераку́льны |
самапераку́льная |
самапераку́льнае |
самапераку́льныя |
| Р. |
самапераку́льнага |
самапераку́льнай самапераку́льнае |
самапераку́льнага |
самапераку́льных |
| Д. |
самапераку́льнаму |
самапераку́льнай |
самапераку́льнаму |
самапераку́льным |
| В. |
самапераку́льны (неадуш.) самапераку́льнага (адуш.) |
самапераку́льную |
самапераку́льнае |
самапераку́льныя (неадуш.) самапераку́льных (адуш.) |
| Т. |
самапераку́льным |
самапераку́льнай самапераку́льнаю |
самапераку́льным |
самапераку́льнымі |
| М. |
самапераку́льным |
самапераку́льнай |
самапераку́льным |
самапераку́льных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
самаперасо́ўванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
самаперасо́ўванне |
самаперасо́ўванні |
| Р. |
самаперасо́ўвання |
самаперасо́ўванняў |
| Д. |
самаперасо́ўванню |
самаперасо́ўванням |
| В. |
самаперасо́ўванне |
самаперасо́ўванні |
| Т. |
самаперасо́ўваннем |
самаперасо́ўваннямі |
| М. |
самаперасо́ўванні |
самаперасо́ўваннях |
Крыніцы:
piskunou2012.
самаперасячэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
самаперасячэ́нне |
самаперасячэ́нні |
| Р. |
самаперасячэ́ння |
самаперасячэ́нняў |
| Д. |
самаперасячэ́нню |
самаперасячэ́нням |
| В. |
самаперасячэ́нне |
самаперасячэ́нні |
| Т. |
самаперасячэ́ннем |
самаперасячэ́ннямі |
| М. |
самаперасячэ́нні |
самаперасячэ́ннях |
Крыніцы:
piskunou2012.
самаператраўле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
самаператраўле́нне |
| Р. |
самаператраўле́ння |
| Д. |
самаператраўле́нню |
| В. |
самаператраўле́нне |
| Т. |
самаператраўле́ннем |
| М. |
самаператраўле́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
самапераўтварэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
самапераўтварэ́нне |
самапераўтварэ́нні |
| Р. |
самапераўтварэ́ння |
самапераўтварэ́нняў |
| Д. |
самапераўтварэ́нню |
самапераўтварэ́нням |
| В. |
самапераўтварэ́нне |
самапераўтварэ́нні |
| Т. |
самапераўтварэ́ннем |
самапераўтварэ́ннямі |
| М. |
самапераўтварэ́нні |
самапераўтварэ́ннях |
Крыніцы:
piskunou2012.
самапі́сец
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
самапі́сец |
самапі́сцы |
| Р. |
самапі́сца |
самапі́сцаў |
| Д. |
самапі́сцу |
самапі́сцам |
| В. |
самапі́сец |
самапі́сцы |
| Т. |
самапі́сцам |
самапі́сцамі |
| М. |
самапі́сцы |
самапі́сцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
самапі́ска
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
самапі́ска |
самапі́скі |
| Р. |
самапі́скі |
самапі́сак |
| Д. |
самапі́сцы |
самапі́скам |
| В. |
самапі́ску |
самапі́скі |
| Т. |
самапі́скай самапі́скаю |
самапі́скамі |
| М. |
самапі́сцы |
самапі́сках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.