самаперасо́ўны
прыметнік, адносны
| самаперасо́ўны | самаперасо́ўная | самаперасо́ўнае | самаперасо́ўныя | |
| самаперасо́ўнага | самаперасо́ўнай самаперасо́ўнае |
самаперасо́ўнага | самаперасо́ўных | |
| самаперасо́ўнаму | самаперасо́ўнай | самаперасо́ўнаму | самаперасо́ўным | |
| самаперасо́ўны ( самаперасо́ўнага ( |
самаперасо́ўную | самаперасо́ўнае | самаперасо́ўныя ( самаперасо́ўных ( |
|
| самаперасо́ўным | самаперасо́ўнай самаперасо́ўнаю |
самаперасо́ўным | самаперасо́ўнымі | |
| самаперасо́ўным | самаперасо́ўнай | самаперасо́ўным | самаперасо́ўных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)