самаперасячэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. самаперасячэ́нне самаперасячэ́нні
Р. самаперасячэ́ння самаперасячэ́нняў
Д. самаперасячэ́нню самаперасячэ́нням
В. самаперасячэ́нне самаперасячэ́нні
Т. самаперасячэ́ннем самаперасячэ́ннямі
М. самаперасячэ́нні самаперасячэ́ннях

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)