Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

Канстанто́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Канстанто́ва
Р. Канстанто́ва
Д. Канстанто́ву
В. Канстанто́ва
Т. Канстанто́вам
М. Канстанто́ве

Канстанто́ў

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Канстанто́ў
Р. Канстанто́ва
Д. Канстанто́ву
В. Канстанто́ў
Т. Канстанто́вам
М. Канстанто́ве

Канстанці́н

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Канстанці́н Канстанці́ны
Р. Канстанці́на Канстанці́наў
Д. Канстанці́ну Канстанці́нам
В. Канстанці́на Канстанці́наў
Т. Канстанці́нам Канстанці́намі
М. Канстанці́не Канстанці́нах

Канстанці́нава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Канстанці́нава
Р. Канстанці́нава
Д. Канстанці́наву
В. Канстанці́нава
Т. Канстанці́навам
М. Канстанці́наве

Канстанці́наўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Канстанці́наўка
Р. Канстанці́наўкі
Д. Канстанці́наўцы
В. Канстанці́наўку
Т. Канстанці́наўкай
Канстанці́наўкаю
М. Канстанці́наўцы

Канстанціно́паль

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Канстанціно́паль
Р. Канстанціно́паля
Д. Канстанціно́палю
В. Канстанціно́паль
Т. Канстанціно́палем
М. Канстанціно́палі

канстанціно́пальскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. канстанціно́пальскі канстанціно́пальская канстанціно́пальскае канстанціно́пальскія
Р. канстанціно́пальскага канстанціно́пальскай
канстанціно́пальскае
канстанціно́пальскага канстанціно́пальскіх
Д. канстанціно́пальскаму канстанціно́пальскай канстанціно́пальскаму канстанціно́пальскім
В. канстанціно́пальскі (неадуш.)
канстанціно́пальскага (адуш.)
канстанціно́пальскую канстанціно́пальскае канстанціно́пальскія (неадуш.)
канстанціно́пальскіх (адуш.)
Т. канстанціно́пальскім канстанціно́пальскай
канстанціно́пальскаю
канстанціно́пальскім канстанціно́пальскімі
М. канстанціно́пальскім канстанціно́пальскай канстанціно́пальскім канстанціно́пальскіх

Крыніцы: piskunou2012.

канста́нцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. канста́нцкі канста́нцкая канста́нцкае канста́нцкія
Р. канста́нцкага канста́нцкай
канста́нцкае
канста́нцкага канста́нцкіх
Д. канста́нцкаму канста́нцкай канста́нцкаму канста́нцкім
В. канста́нцкі (неадуш.)
канста́нцкага (адуш.)
канста́нцкую канста́нцкае канста́нцкія (неадуш.)
канста́нцкіх (адуш.)
Т. канста́нцкім канста́нцкай
канста́нцкаю
канста́нцкім канста́нцкімі
М. канста́нцкім канста́нцкай канста́нцкім канста́нцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

канстатавальны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. канстатавальны канстатавальная канстатавальнае канстатавальныя
Р. канстатавальнага канстатавальнай
канстатавальнае
канстатавальнага канстатавальных
Д. канстатавальнаму канстатавальнай канстатавальнаму канстатавальным
В. канстатавальны
канстатавальнага
канстатавальную канстатавальнае канстатавальныя
Т. канстатавальным канстатавальнай
канстатавальнаю
канстатавальным канстатавальнымі
М. канстатавальным канстатавальнай канстатавальным канстатавальных

канстатава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. канстатава́нне
Р. канстатава́ння
Д. канстатава́нню
В. канстатава́нне
Т. канстатава́ннем
М. канстатава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.