Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёзілмнопрстухшыэюя’
абвгдёжзійклмнпрстфхцчшэя-

куна́да

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. куна́да
Р. куна́ды
Д. куна́дзе
В. куна́ду
Т. куна́дай
куна́даю
М. куна́дзе

Крыніцы: piskunou2012.

куна́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. куна́к кунакі́
Р. кунака́ кунако́ў
Д. кунаку́ кунака́м
В. кунака́ кунако́ў
Т. кунако́м кунака́мі
М. кунаку́ кунака́х

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Ку́наса

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Ку́наса
Р. Ку́насы
Д. Ку́насе
В. Ку́насу
Т. Ку́насай
Ку́насаю
М. Ку́насе

куна́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. куна́ты куна́тая куна́тае куна́тыя
Р. куна́тага куна́тай
куна́тае		 куна́тага куна́тых
Д. куна́таму куна́тай куна́таму куна́тым
В. куна́ты (неадуш.)
куна́тага (адуш.)		 куна́тую куна́тае куна́тыя (неадуш.)
куна́тых (адуш.)
Т. куна́тым куна́тай
куна́таю		 куна́тым куна́тымі
М. куна́тым куна́тай куна́тым куна́тых

Крыніцы: piskunou2012.

Ку́нахавічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ку́нахавічы
Р. Ку́нахавіч
Ку́нахавічаў
Д. Ку́нахавічам
В. Ку́нахавічы
Т. Ку́нахавічамі
М. Ку́нахавічах

куна́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. куна́цкі куна́цкая куна́цкае куна́цкія
Р. куна́цкага куна́цкай
куна́цкае		 куна́цкага куна́цкіх
Д. куна́цкаму куна́цкай куна́цкаму куна́цкім
В. куна́цкі (неадуш.)
куна́цкага (адуш.)		 куна́цкую куна́цкае куна́цкія (неадуш.)
куна́цкіх (адуш.)
Т. куна́цкім куна́цкай
куна́цкаю		 куна́цкім куна́цкімі
М. куна́цкім куна́цкай куна́цкім куна́цкіх

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

куна́цтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. куна́цтва
Р. куна́цтва
Д. куна́цтву
В. куна́цтва
Т. куна́цтвам
М. куна́цтве

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Кунашы́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Кунашы́
Р. Кунашо́ў
Д. Кунаша́м
В. Кунашы́
Т. Кунаша́мі
М. Кунаша́х

кунга́с

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кунга́с кунга́сы
Р. кунга́са кунга́саў
Д. кунга́су кунга́сам
В. кунга́с кунга́сы
Т. кунга́сам кунга́самі
М. кунга́се кунга́сах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

кунга́сны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кунга́сны кунга́сная кунга́снае кунга́сныя
Р. кунга́снага кунга́снай
кунга́снае		 кунга́снага кунга́сных
Д. кунга́снаму кунга́снай кунга́снаму кунга́сным
В. кунга́сны (неадуш.)
кунга́снага (адуш.)		 кунга́сную кунга́снае кунга́сныя (неадуш.)
кунга́сных (адуш.)
Т. кунга́сным кунга́снай
кунга́снаю		 кунга́сным кунга́снымі
М. кунга́сным кунга́снай кунга́сным кунга́сных

Крыніцы: piskunou2012.