ка́зачнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ка́зачнік |
ка́зачнікі |
Р. |
ка́зачніка |
ка́зачнікаў |
Д. |
ка́зачніку |
ка́зачнікам |
В. |
ка́зачніка |
ка́зачнікаў |
Т. |
ка́зачнікам |
ка́зачнікамі |
М. |
ка́зачніку |
ка́зачніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ка́зачніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ка́зачніца |
ка́зачніцы |
Р. |
ка́зачніцы |
ка́зачніц |
Д. |
ка́зачніцы |
ка́зачніцам |
В. |
ка́зачніцу |
ка́зачніц |
Т. |
ка́зачніцай ка́зачніцаю |
ка́зачніцамі |
М. |
ка́зачніцы |
ка́зачніцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ка́зачны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ка́зачны |
ка́зачная |
ка́зачнае |
ка́зачныя |
Р. |
ка́зачнага |
ка́зачнай ка́зачнае |
ка́зачнага |
ка́зачных |
Д. |
ка́зачнаму |
ка́зачнай |
ка́зачнаму |
ка́зачным |
В. |
ка́зачны (неадуш.) ка́зачнага (адуш.) |
ка́зачную |
ка́зачнае |
ка́зачныя (неадуш.) ка́зачных (адуш.) |
Т. |
ка́зачным |
ка́зачнай ка́зачнаю |
ка́зачным |
ка́зачнымі |
М. |
ка́зачным |
ка́зачнай |
ка́зачным |
ка́зачных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ка́зачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ка́зачны |
ка́зачная |
ка́зачнае |
ка́зачныя |
Р. |
ка́зачнага |
ка́зачнай ка́зачнае |
ка́зачнага |
ка́зачных |
Д. |
ка́зачнаму |
ка́зачнай |
ка́зачнаму |
ка́зачным |
В. |
ка́зачны (неадуш.) ка́зачнага (адуш.) |
ка́зачную |
ка́зачнае |
ка́зачныя (неадуш.) ка́зачных (адуш.) |
Т. |
ка́зачным |
ка́зачнай ка́зачнаю |
ка́зачным |
ка́зачнымі |
М. |
ка́зачным |
ка́зачнай |
ка́зачным |
ка́зачных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
казачо́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
казачо́к |
Р. |
казачка́ |
Д. |
казачку́ |
В. |
казачо́к |
Т. |
казачко́м |
М. |
казачку́ |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
казачок
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
казачок |
казачкі |
Р. |
казачка |
казачкоў |
Д. |
казачку |
казачкам |
В. |
казачка |
казачкоў |
Т. |
казачком |
казачкамі |
М. |
казачку |
казачках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
каза́чы
прыметнік, прыналежны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
каза́чы |
каза́чая |
каза́чае |
каза́чыя |
Р. |
каза́чага |
каза́чай каза́чае |
каза́чага |
каза́чых |
Д. |
каза́чаму |
каза́чай |
каза́чаму |
каза́чым |
В. |
каза́чы каза́чага |
каза́чую |
каза́чае |
каза́чыя |
Т. |
каза́чым |
каза́чай каза́чаю |
каза́чым |
каза́чымі |
М. |
каза́чым |
каза́чай |
каза́чым |
каза́чых |
Крыніцы:
tsblm1996,
tsbm1984.
каза́чы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
каза́чы |
каза́чая |
каза́чае |
каза́чыя |
Р. |
каза́чага |
каза́чай каза́чае |
каза́чага |
каза́чых |
Д. |
каза́чаму |
каза́чай |
каза́чаму |
каза́чым |
В. |
каза́чы каза́чага |
каза́чую |
каза́чае |
каза́чыя |
Т. |
каза́чым |
каза́чай каза́чаю |
каза́чым |
каза́чымі |
М. |
каза́чым |
каза́чай |
каза́чым |
каза́чых |
Крыніцы:
tsblm1996,
tsbm1984.