першача́с
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
першача́с | першача́сы | |
першача́су | першача́саў | |
першача́су | першача́сам | |
першача́с | першача́сы | |
першача́сам | першача́самі | |
першача́се | першача́сах |
Крыніцы:
першача́с
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
першача́с | першача́сы | |
першача́су | першача́саў | |
першача́су | першача́сам | |
першача́с | першача́сы | |
першача́сам | першача́самі | |
першача́се | першача́сах |
Крыніцы:
першачо́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
першачо́к | |
першачку́ | |
першачку́ | |
першачо́к | |
першачко́м | |
першачку́ |
Крыніцы:
першаэлеме́нт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
першаэлеме́нт | першаэлеме́нты | |
першаэлеме́нта | першаэлеме́нтаў | |
першаэлеме́нту | першаэлеме́нтам | |
першаэлеме́нт | першаэлеме́нты | |
першаэлеме́нтам | першаэлеме́нтамі | |
першаэлеме́нце | першаэлеме́нтах |
Крыніцы:
першая́шчар
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
першая́шчар | першая́шчары | |
першая́шчара | першая́шчараў | |
першая́шчару | першая́шчарам | |
першая́шчара | першая́шчараў | |
першая́шчарам | першая́шчарамі | |
першая́шчары | першая́шчарах |
Крыніцы:
пе́ршы
лічэбнік, парадкавы
пе́ршы | пе́ршая | пе́ршае | пе́ршыя | |
пе́ршага | пе́ршай пе́ршае |
пе́ршага | пе́ршых | |
пе́ршаму | пе́ршай | пе́ршаму | пе́ршым | |
пе́ршага ( пе́ршы ( |
пе́ршую | пе́ршае | пе́ршых ( пе́ршыя ( |
|
пе́ршым | пе́ршай пе́ршаю |
пе́ршым | пе́ршымі | |
пе́ршым | пе́ршай | пе́ршым | пе́ршых |
Крыніцы:
пе́ршынг
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
пе́ршынг | пе́ршынгі | |
пе́ршынга | пе́ршынгаў | |
пе́ршынгу | пе́ршынгам | |
пе́ршынг | пе́ршынгі | |
пе́ршынгам | пе́ршынгамі | |
пе́ршынгу | пе́ршынгах |
Крыніцы:
пе́ршынец
‘дзіця’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
пе́ршынец | пе́ршынцы | |
пе́ршынца | пе́ршынцаў | |
пе́ршынцу | пе́ршынцам | |
пе́ршынца | пе́ршынцаў | |
пе́ршынцам | пе́ршынцамі | |
пе́ршынцу | пе́ршынцах |
Крыніцы:
пе́ршынец
‘тое, што з'явілася першым’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
пе́ршынец | пе́ршынцы | |
пе́ршынца | пе́ршынцаў | |
пе́ршынцу | пе́ршынцам | |
пе́ршынец | пе́ршынцы | |
пе́ршынцам | пе́ршынцамі | |
пе́ршынцы | пе́ршынцах |
Крыніцы:
Першыно́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
Першыно́ | |
Першына́ | |
Першыну́ | |
Першыно́ | |
Першыно́м | |
Першыне́ |
першынствава́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
першынству́ю | першынству́ем | |
першынству́еш | першынству́еце | |
першынству́е | першынству́юць | |
Прошлы час | ||
першынствава́ў | першынствава́лі | |
першынствава́ла | ||
першынствава́ла | ||
Дзеепрыслоўе | ||
першынству́ючы |
Крыніцы: