пе́ршынец
‘тое, што з'явілася першым’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| пе́ршынец | пе́ршынцы | |
| пе́ршынца | пе́ршынцаў | |
| пе́ршынцу | пе́ршынцам | |
| пе́ршынец | пе́ршынцы | |
| пе́ршынцам | пе́ршынцамі | |
| пе́ршынцы | пе́ршынцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)