Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнорстуфхцчшыэюя’
абвгдзйклмнопрстўхцчшя

Першама́й

‘свята’

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Першама́й
Р. Першама́я
Д. Першама́ю
В. Першама́й
Т. Першама́ем
М. Першама́ю

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

Першама́йка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Першама́йка
Р. Першама́йкі
Д. Першама́йцы
В. Першама́йку
Т. Першама́йкай
Першама́йкаю
М. Першама́йцы

Першама́йск

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Першама́йск
Р. Першама́йска
Д. Першама́йску
В. Першама́йск
Т. Першама́йскам
М. Першама́йску

Першама́йская

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
ж.
Н. Першама́йская
Р. Першама́йскай
Д. Першама́йскай
В. Першама́йскую
Т. Першама́йскай
Першама́йскаю
М. Першама́йскай

першама́йскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. першама́йскі першама́йская першама́йскае першама́йскія
Р. першама́йскага першама́йскай
першама́йскае		 першама́йскага першама́йскіх
Д. першама́йскаму першама́йскай першама́йскаму першама́йскім
В. першама́йскі (неадуш.)
першама́йскага (адуш.)		 першама́йскую першама́йскае першама́йскія (неадуш.)
першама́йскіх (адуш.)
Т. першама́йскім першама́йскай
першама́йскаю		 першама́йскім першама́йскімі
М. першама́йскім першама́йскай першама́йскім першама́йскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Першама́йскі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
м.
Н. Першама́йскі
Р. Першама́йскага
Д. Першама́йскаму
В. Першама́йскі
Т. Першама́йскім
М. Першама́йскім

першаматэ́рыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. першаматэ́рыя
Р. першаматэ́рыі
Д. першаматэ́рыі
В. першаматэ́рыю
Т. першаматэ́рыяй
першаматэ́рыяю
М. першаматэ́рыі

Крыніцы: piskunou2012.

першамо́ва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. першамо́ва першамо́вы
Р. першамо́вы першамо́ў
Д. першамо́ве першамо́вам
В. першамо́ву першамо́вы
Т. першамо́вай
першамо́ваю		 першамо́вамі
М. першамо́ве першамо́вах

Крыніцы: piskunou2012.

першамо́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. першамо́ўны першамо́ўная першамо́ўнае першамо́ўныя
Р. першамо́ўнага першамо́ўнай
першамо́ўнае		 першамо́ўнага першамо́ўных
Д. першамо́ўнаму першамо́ўнай першамо́ўнаму першамо́ўным
В. першамо́ўны (неадуш.)
першамо́ўнага (адуш.)		 першамо́ўную першамо́ўнае першамо́ўныя (неадуш.)
першамо́ўных (адуш.)
Т. першамо́ўным першамо́ўнай
першамо́ўнаю		 першамо́ўным першамо́ўнымі
М. першамо́ўным першамо́ўнай першамо́ўным першамо́ўных

Крыніцы: piskunou2012.

першаму́чанік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. першаму́чанік першаму́чанікі
Р. першаму́чаніка першаму́чанікаў
Д. першаму́чаніку першаму́чанікам
В. першаму́чаніка першаму́чанікаў
Т. першаму́чанікам першаму́чанікамі
М. першаму́чаніку першаму́чаніках

Крыніцы: piskunou2012.