першаму́чанік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. першаму́чанік першаму́чанікі
Р. першаму́чаніка першаму́чанікаў
Д. першаму́чаніку першаму́чанікам
В. першаму́чаніка першаму́чанікаў
Т. першаму́чанікам першаму́чанікамі
М. першаму́чаніку першаму́чаніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)