Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

кало́с

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кало́с кало́сы
Р. кало́са кало́саў
Д. кало́су кало́сам
В. кало́са кало́саў
Т. кало́сам кало́самі
М. кало́се кало́сах

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

кало́с

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кало́с кало́сы
Р. кало́са кало́саў
Д. кало́су кало́сам
В. кало́с кало́сы
Т. кало́сам кало́самі
М. кало́се кало́сах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

кало́ссе

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. кало́ссе
Р. кало́сся
Д. кало́ссю
В. кало́ссе
Т. кало́ссем
М. кало́ссі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

кало́т

‘яшчарка’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кало́т кало́ты
Р. кало́та кало́таў
Д. кало́ту кало́там
В. кало́та кало́таў
Т. кало́там кало́тамі
М. кало́це кало́тах

Крыніцы: piskunou2012.

Кало́ўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Кало́ўка
Р. Кало́ўкі
Д. Кало́ўцы
В. Кало́ўку
Т. Кало́ўкай
Кало́ўкаю
М. Кало́ўцы

кало́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. калю́ся ко́лемся
2-я ас. ко́лешся ко́лецеся
3-я ас. ко́лецца ко́люцца
Прошлы час
м. кало́ўся кало́ліся
ж. кало́лася
н. кало́лася
Загадны лад
2-я ас. калі́ся калі́цеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час ко́лячыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

кало́ць

‘датыкацца вострым, утыкаць, забіваць, рабіць заўвагі’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. калю́ ко́лем
2-я ас. ко́леш ко́леце
3-я ас. ко́ле ко́люць
Прошлы час
м. кало́ў кало́лі
ж. кало́ла
н. кало́ла
Загадны лад
2-я ас. калі́ калі́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час ко́лючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

кало́ць

‘рассякаць, расшчапляць’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. калю́ ко́лем
2-я ас. ко́леш ко́леце
3-я ас. ко́ле ко́люць
Прошлы час
м. кало́ў кало́лі
ж. кало́ла
н. кало́ла
Загадны лад
2-я ас. калі́ калі́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час ко́лючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

кало́чак

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кало́чак кало́чкі
Р. кало́чка кало́чкаў
Д. кало́чку кало́чкам
В. кало́чак кало́чкі
Т. кало́чкам кало́чкамі
М. кало́чку кало́чках

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

Кало́чын

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Кало́чын
Р. Кало́чына
Д. Кало́чыну
В. Кало́чын
Т. Кало́чынам
М. Кало́чыне