кало́с
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| кало́с | кало́сы | |
| кало́са | кало́саў | |
| кало́су | кало́сам | |
| кало́са | кало́саў | |
| кало́сам | кало́самі | |
| кало́се | кало́сах |
Крыніцы:
кало́с
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| кало́с | кало́сы | |
| кало́са | кало́саў | |
| кало́су | кало́сам | |
| кало́са | кало́саў | |
| кало́сам | кало́самі | |
| кало́се | кало́сах |
Крыніцы:
кало́с
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| кало́с | кало́сы | |
| кало́са | кало́саў | |
| кало́су | кало́сам | |
| кало́с | кало́сы | |
| кало́сам | кало́самі | |
| кало́се | кало́сах |
Крыніцы:
кало́ссе
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| кало́ссе | |
| кало́сся | |
| кало́ссю | |
| кало́ссе | |
| кало́ссем | |
| кало́ссі |
Крыніцы:
кало́т
‘яшчарка’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| кало́т | кало́ты | |
| кало́та | кало́таў | |
| кало́ту | кало́там | |
| кало́та | кало́таў | |
| кало́там | кало́тамі | |
| кало́це | кало́тах |
Крыніцы:
Кало́ўка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| Кало́ўка | |
| Кало́ўкі | |
| Кало́ўцы | |
| Кало́ўку | |
| Кало́ўкай Кало́ўкаю |
|
| Кало́ўцы |
кало́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| калю́ся | ко́лемся | |
| ко́лешся | ко́лецеся | |
| ко́лецца | ко́люцца | |
| Прошлы час | ||
| кало́ўся | кало́ліся | |
| кало́лася | ||
| кало́лася | ||
| Загадны лад | ||
| калі́ся | калі́цеся | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| ко́лячыся | ||
Крыніцы:
кало́ць
‘датыкацца вострым, утыкаць, забіваць, рабіць заўвагі’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| калю́ | ко́лем | |
| ко́леш | ко́леце | |
| ко́ле | ко́люць | |
| Прошлы час | ||
| кало́ў | кало́лі | |
| кало́ла | ||
| кало́ла | ||
| Загадны лад | ||
| калі́ | калі́це | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| ко́лючы | ||
Крыніцы:
кало́ць
‘рассякаць, расшчапляць’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| калю́ | ко́лем | |
| ко́леш | ко́леце | |
| ко́ле | ко́люць | |
| Прошлы час | ||
| кало́ў | кало́лі | |
| кало́ла | ||
| кало́ла | ||
| Загадны лад | ||
| калі́ | калі́це | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| ко́лючы | ||
Крыніцы:
кало́чак
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| кало́чак | кало́чкі | |
| кало́чка | кало́чкаў | |
| кало́чку | кало́чкам | |
| кало́чак | кало́чкі | |
| кало́чкам | кало́чкамі | |
| кало́чку | кало́чках |
Крыніцы:
Кало́чын
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| Кало́чын | |
| Кало́чына | |
| Кало́чыну | |
| Кало́чын | |
| Кало́чынам | |
| Кало́чыне |