нары́ца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
нары́ца |
нары́цы |
| Р. |
нары́цы |
нары́ц |
| Д. |
нары́цы |
нары́цам |
| В. |
нары́цу |
нары́ц |
| Т. |
нары́цай нары́цаю |
нары́цамі |
| М. |
нары́цы |
нары́цах |
Крыніцы:
piskunou2012.
нары́ць
дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
нары́е |
нары́юць |
| Прошлы час |
| м. |
нары́ў |
нары́лі |
| ж. |
нары́ла |
| н. |
нары́ла |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
нары́ўшы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
нарэ́берны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
нарэ́берны |
нарэ́берная |
нарэ́бернае |
нарэ́берныя |
| Р. |
нарэ́бернага |
нарэ́бернай нарэ́бернае |
нарэ́бернага |
нарэ́берных |
| Д. |
нарэ́бернаму |
нарэ́бернай |
нарэ́бернаму |
нарэ́берным |
| В. |
нарэ́берны (неадуш.) нарэ́бернага (адуш.) |
нарэ́берную |
нарэ́бернае |
нарэ́берныя (неадуш.) нарэ́берных (адуш.) |
| Т. |
нарэ́берным |
нарэ́бернай нарэ́бернаю |
нарэ́берным |
нарэ́бернымі |
| М. |
нарэ́берным |
нарэ́бернай |
нарэ́берным |
нарэ́берных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
нарэ́з
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
нарэ́з |
нарэ́зы |
| Р. |
нарэ́зу |
нарэ́заў |
| Д. |
нарэ́зу |
нарэ́зам |
| В. |
нарэ́з |
нарэ́зы |
| Т. |
нарэ́зам |
нарэ́замі |
| М. |
нарэ́зе |
нарэ́зах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
нарэ́заны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
нарэ́заны |
нарэ́заная |
нарэ́занае |
нарэ́заныя |
| Р. |
нарэ́занага |
нарэ́занай нарэ́занае |
нарэ́занага |
нарэ́заных |
| Д. |
нарэ́занаму |
нарэ́занай |
нарэ́занаму |
нарэ́заным |
| В. |
нарэ́заны (неадуш.) нарэ́занага (адуш.) |
нарэ́заную |
нарэ́занае |
нарэ́заныя (неадуш.) нарэ́заных (адуш.) |
| Т. |
нарэ́заным |
нарэ́занай нарэ́занаю |
нарэ́заным |
нарэ́занымі |
| М. |
нарэ́заным |
нарэ́занай |
нарэ́заным |
нарэ́заных |
Кароткая форма: нарэ́зана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
нарэ́зацца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
нарэ́жуся |
нарэ́жамся |
| 2-я ас. |
нарэ́жашся |
нарэ́жацеся |
| 3-я ас. |
нарэ́жацца |
нарэ́жуцца |
| Прошлы час |
| м. |
нарэ́заўся |
нарэ́заліся |
| ж. |
нарэ́залася |
| н. |
нарэ́залася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
нарэ́жся |
нарэ́жцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
нарэ́заўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.