нарыцава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нарыцава́ты нарыцава́тая нарыцава́тае нарыцава́тыя
Р. нарыцава́тага нарыцава́тай
нарыцава́тае		 нарыцава́тага нарыцава́тых
Д. нарыцава́таму нарыцава́тай нарыцава́таму нарыцава́тым
В. нарыцава́ты (неадуш.)
нарыцава́тага (адуш.)		 нарыцава́тую нарыцава́тае нарыцава́тыя (неадуш.)
нарыцава́тых (адуш.)
Т. нарыцава́тым нарыцава́тай
нарыцава́таю		 нарыцава́тым нарыцава́тымі
М. нарыцава́тым нарыцава́тай нарыцава́тым нарыцава́тых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)