нарыхто́ўшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| нарыхто́ўшчык | нарыхто́ўшчыкі | |
| нарыхто́ўшчыка | нарыхто́ўшчыкаў | |
| нарыхто́ўшчыку | нарыхто́ўшчыкам | |
| нарыхто́ўшчыка | нарыхто́ўшчыкаў | |
| нарыхто́ўшчыкам | нарыхто́ўшчыкамі | |
| нарыхто́ўшчыку | нарыхто́ўшчыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)