нарыхто́ўшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
нарыхто́ўшчык | нарыхто́ўшчыкі | |
нарыхто́ўшчыка | нарыхто́ўшчыкаў | |
нарыхто́ўшчыку | нарыхто́ўшчыкам | |
нарыхто́ўшчыка | нарыхто́ўшчыкаў | |
нарыхто́ўшчыкам | нарыхто́ўшчыкамі | |
нарыхто́ўшчыку | нарыхто́ўшчыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)