нарыхто́ўшчыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
нарыхто́ўшчыца | нарыхто́ўшчыцы | |
нарыхто́ўшчыцы | нарыхто́ўшчыц | |
нарыхто́ўшчыцы | нарыхто́ўшчыцам | |
нарыхто́ўшчыцу | нарыхто́ўшчыц | |
нарыхто́ўшчыцай нарыхто́ўшчыцаю |
нарыхто́ўшчыцамі | |
нарыхто́ўшчыцы | нарыхто́ўшчыцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)