нарыхто́ўшчыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| нарыхто́ўшчыца | нарыхто́ўшчыцы | |
| нарыхто́ўшчыцы | нарыхто́ўшчыц | |
| нарыхто́ўшчыцы | нарыхто́ўшчыцам | |
| нарыхто́ўшчыцу | нарыхто́ўшчыц | |
| нарыхто́ўшчыцай нарыхто́ўшчыцаю |
нарыхто́ўшчыцамі | |
| нарыхто́ўшчыцы | нарыхто́ўшчыцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)