упрэ́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
упрэ́юся |
упрэ́емся |
| 2-я ас. |
упрэ́ешся |
упрэ́ецеся |
| 3-я ас. |
упрэ́ецца |
упрэ́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
упрэ́ўся |
упрэ́ліся |
| ж. |
упрэ́лася |
| н. |
упрэ́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
упрэ́йся |
упрэ́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
упрэ́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
упрэ́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
упрэ́ю |
упрэ́ем |
| 2-я ас. |
упрэ́еш |
упрэ́еце |
| 3-я ас. |
упрэ́е |
упрэ́юць |
| Прошлы час |
| м. |
упрэ́ў |
упрэ́лі |
| ж. |
упрэ́ла |
| н. |
упрэ́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
упрэ́й |
упрэ́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
упрэ́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
упу́гаць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
упу́гаю |
упу́гаем |
| 2-я ас. |
упу́гаеш |
упу́гаеце |
| 3-я ас. |
упу́гае |
упу́гаюць |
| Прошлы час |
| м. |
упу́гаў |
упу́галі |
| ж. |
упу́гала |
| н. |
упу́гала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
упу́гай |
упу́гайце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
упу́гаўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
упу́д
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
упу́д |
упу́ды |
| Р. |
упу́ду |
упу́даў |
| Д. |
упу́ду |
упу́дам |
| В. |
упу́д |
упу́ды |
| Т. |
упу́дам |
упу́дамі |
| М. |
упу́дзе |
упу́дах |
Крыніцы:
piskunou2012.
упу́джаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
упу́джаны |
упу́джаная |
упу́джанае |
упу́джаныя |
| Р. |
упу́джанага |
упу́джанай упу́джанае |
упу́джанага |
упу́джаных |
| Д. |
упу́джанаму |
упу́джанай |
упу́джанаму |
упу́джаным |
| В. |
упу́джаны (неадуш.) упу́джанага (адуш.) |
упу́джаную |
упу́джанае |
упу́джаныя (неадуш.) упу́джаных (адуш.) |
| Т. |
упу́джаным |
упу́джанай упу́джанаю |
упу́джаным |
упу́джанымі |
| М. |
упу́джаным |
упу́джанай |
упу́джаным |
упу́джаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
упу́дзіцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
упу́дзіцца |
упу́дзяцца |
| Прошлы час |
| м. |
упу́дзіўся |
упу́дзіліся |
| ж. |
упу́дзілася |
| н. |
упу́дзілася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
упу́дзіць
‘напалохаць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
упу́джу |
упу́дзім |
| 2-я ас. |
упу́дзіш |
упу́дзіце |
| 3-я ас. |
упу́дзіць |
упу́дзяць |
| Прошлы час |
| м. |
упу́дзіў |
упу́дзілі |
| ж. |
упу́дзіла |
| н. |
упу́дзіла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
упу́дзь |
упу́дзьце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
упу́дзіўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
упу́ск
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
упу́ск |
| Р. |
упу́ску |
| Д. |
упу́ску |
| В. |
упу́ск |
| Т. |
упу́скам |
| М. |
упу́ску |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
упуска́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
упуска́нне |
| Р. |
упуска́ння |
| Д. |
упуска́нню |
| В. |
упуска́нне |
| Т. |
упуска́ннем |
| М. |
упуска́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.