Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгджзйклмнопрстўфхцшя-
дкмптхьэ

эскімо́ска

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. эскімо́ска эскімо́скі
Р. эскімо́скі эскімо́сак
Д. эскімо́сцы эскімо́скам
В. эскімо́ску эскімо́сак
Т. эскімо́скай
эскімо́скаю		 эскімо́скамі
М. эскімо́сцы эскімо́сках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

эскімо́ска-алеу́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эскімо́ска-алеу́цкі эскімо́ска-алеу́цкая эскімо́ска-алеу́цкае эскімо́ска-алеу́цкія
Р. эскімо́ска-алеу́цкага эскімо́ска-алеу́цкай
эскімо́ска-алеу́цкае		 эскімо́ска-алеу́цкага эскімо́ска-алеу́цкіх
Д. эскімо́ска-алеу́цкаму эскімо́ска-алеу́цкай эскімо́ска-алеу́цкаму эскімо́ска-алеу́цкім
В. эскімо́ска-алеу́цкі (неадуш.)
эскімо́ска-алеу́цкага (адуш.)		 эскімо́ска-алеу́цкую эскімо́ска-алеу́цкае эскімо́ска-алеу́цкія (неадуш.)
эскімо́ска-алеу́цкіх (адуш.)
Т. эскімо́ска-алеу́цкім эскімо́ска-алеу́цкай
эскімо́ска-алеу́цкаю		 эскімо́ска-алеу́цкім эскімо́ска-алеу́цкімі
М. эскімо́ска-алеу́цкім эскімо́ска-алеу́цкай эскімо́ска-алеу́цкім эскімо́ска-алеу́цкіх

Крыніцы: piskunou2012.

эскімо́скі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эскімо́скі эскімо́ская эскімо́скае эскімо́скія
Р. эскімо́скага эскімо́скай
эскімо́скае		 эскімо́скага эскімо́скіх
Д. эскімо́скаму эскімо́скай эскімо́скаму эскімо́скім
В. эскімо́скі (неадуш.)
эскімо́скага (адуш.)		 эскімо́скую эскімо́скае эскімо́скія (неадуш.)
эскімо́скіх (адуш.)
Т. эскімо́скім эскімо́скай
эскімо́скаю		 эскімо́скім эскімо́скімі
М. эскімо́скім эскімо́скай эскімо́скім эскімо́скіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

эско́рт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. эско́рт эско́рты
Р. эско́рту эско́ртаў
Д. эско́рту эско́ртам
В. эско́рт эско́рты
Т. эско́ртам эско́ртамі
М. эско́рце эско́ртах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

эско́ртам

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
эско́ртам - -

Крыніцы: piskunou2012.

эско́ртны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эско́ртны эско́ртная эско́ртнае эско́ртныя
Р. эско́ртнага эско́ртнай
эско́ртнае		 эско́ртнага эско́ртных
Д. эско́ртнаму эско́ртнай эско́ртнаму эско́ртным
В. эско́ртны (неадуш.)
эско́ртнага (адуш.)		 эско́ртную эско́ртнае эско́ртныя (неадуш.)
эско́ртных (адуш.)
Т. эско́ртным эско́ртнай
эско́ртнаю		 эско́ртным эско́ртнымі
М. эско́ртным эско́ртнай эско́ртным эско́ртных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

эску́да

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. эску́да эску́да
Р. эску́да эску́да
Д. эску́да эску́да
В. эску́да эску́да
Т. эску́да эску́да
М. эску́да эску́да

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

эскуза́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. эскуза́н
Р. эскуза́ну
Д. эскуза́ну
В. эскуза́н
Т. эскуза́нам
М. эскуза́не

Крыніцы: piskunou2012.

эскула́п

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. эскула́п эскула́пы
Р. эскула́па эскула́паў
Д. эскула́пу эскула́пам
В. эскула́па эскула́паў
Т. эскула́пам эскула́памі
М. эскула́пе эскула́пах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

эскула́пскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эскула́пскі эскула́пская эскула́пскае эскула́пскія
Р. эскула́пскага эскула́пскай
эскула́пскае		 эскула́пскага эскула́пскіх
Д. эскула́пскаму эскула́пскай эскула́пскаму эскула́пскім
В. эскула́пскі
эскула́пскага		 эскула́пскую эскула́пскае эскула́пскія
эскула́пскіх
Т. эскула́пскім эскула́пскай
эскула́пскаю		 эскула́пскім эскула́пскімі
М. эскула́пскім эскула́пскай эскула́пскім эскула́пскіх

Крыніцы: tsblm1996.