умо́шчванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| умо́шчванне | |
| умо́шчвання | |
| умо́шчванню | |
| умо́шчванне | |
| умо́шчваннем | |
| умо́шчванні |
Крыніцы:
Verbum
анлайнавы слоўнікГраматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
Скарачэнніумо́шчвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| умо́шчваюся | умо́шчваемся | |
| умо́шчваешся | умо́шчваецеся | |
| умо́шчваецца | умо́шчваюцца | |
| Прошлы час | ||
| умо́шчваўся | умо́шчваліся | |
| умо́шчвалася | ||
| умо́шчвалася | ||
| Загадны лад | ||
| умо́шчвайся | умо́шчвайцеся | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| умо́шчваючыся | ||
Крыніцы:
умо́шчваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| умо́шчваю | умо́шчваем | |
| умо́шчваеш | умо́шчваеце | |
| умо́шчвае | умо́шчваюць | |
| Прошлы час | ||
| умо́шчваў | умо́шчвалі | |
| умо́шчвала | ||
| умо́шчвала | ||
| Загадны лад | ||
| умо́шчвай | умо́шчвайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| умо́шчваючы | ||
Крыніцы: