Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

укамплектава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. укамплектава́ны укамплектава́ная укамплектава́нае укамплектава́ныя
Р. укамплектава́нага укамплектава́най
укамплектава́нае
укамплектава́нага укамплектава́ных
Д. укамплектава́наму укамплектава́най укамплектава́наму укамплектава́ным
В. укамплектава́ны (неадуш.)
укамплектава́нага (адуш.)
укамплектава́ную укамплектава́нае укамплектава́ныя (неадуш.)
укамплектава́ных (адуш.)
Т. укамплектава́ным укамплектава́най
укамплектава́наю
укамплектава́ным укамплектава́нымі
М. укамплектава́ным укамплектава́най укамплектава́ным укамплектава́ных

Кароткая форма: укамплектава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

укамплектава́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. укамплекту́ецца укамплекту́юцца
Прошлы час
м. укамплектава́ўся укамплектава́ліся
ж. укамплектава́лася
н. укамплектава́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

укамплектава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. укамплекту́ю укамплекту́ем
2-я ас. укамплекту́еш укамплекту́еце
3-я ас. укамплекту́е укамплекту́юць
Прошлы час
м. укамплектава́ў укамплектава́лі
ж. укамплектава́ла
н. укамплектава́ла
Загадны лад
2-я ас. укамплекту́й укамплекту́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час укамплектава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

укамплекто́ваны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. укамплекто́ваны укамплекто́ваная укамплекто́ванае укамплекто́ваныя
Р. укамплекто́ванага укамплекто́ванай
укамплекто́ванае
укамплекто́ванага укамплекто́ваных
Д. укамплекто́ванаму укамплекто́ванай укамплекто́ванаму укамплекто́ваным
В. укамплекто́ваны (неадуш.) укамплекто́ваную укамплекто́ванае укамплекто́ваныя (неадуш.)
Т. укамплекто́ваным укамплекто́ванай
укамплекто́ванаю
укамплекто́ваным укамплекто́ванымі
М. укамплекто́ваным укамплекто́ванай укамплекто́ваным укамплекто́ваных

Крыніцы: prym2009, sbm2012.

укамплекто́ваны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. укамплекто́ваны укамплекто́ваная укамплекто́ванае укамплекто́ваныя
Р. укамплекто́ванага укамплекто́ванай
укамплекто́ванае
укамплекто́ванага укамплекто́ваных
Д. укамплекто́ванаму укамплекто́ванай укамплекто́ванаму укамплекто́ваным
В. укамплекто́ванага
укамплекто́ваны (неадуш.)
укамплекто́ваную укамплекто́ванае укамплекто́ваных
укамплекто́ваныя (неадуш.)
Т. укамплекто́ваным укамплекто́ванай
укамплекто́ванаю
укамплекто́ваным укамплекто́ванымі
М. укамплекто́ваным укамплекто́ванай укамплекто́ваным укамплекто́ваных

Кароткая форма: укамплекто́вана.

Крыніцы: dzsl2007, prym2009, sbm2012.

укамплекто́ўванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. укамплекто́ўванне
Р. укамплекто́ўвання
Д. укамплекто́ўванню
В. укамплекто́ўванне
Т. укамплекто́ўваннем
М. укамплекто́ўванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

укамплекто́ўвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. укамплекто́ўваецца укамплекто́ўваюцца
Прошлы час
м. укамплекто́ўваўся укамплекто́ўваліся
ж. укамплекто́ўвалася
н. укамплекто́ўвалася

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

укамплекто́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. укамплекто́ўваю укамплекто́ўваем
2-я ас. укамплекто́ўваеш укамплекто́ўваеце
3-я ас. укамплекто́ўвае укамплекто́ўваюць
Прошлы час
м. укамплекто́ўваў укамплекто́ўвалі
ж. укамплекто́ўвала
н. укамплекто́ўвала
Загадны лад
2-я ас. укамплекто́ўвай укамплекто́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час укамплекто́ўваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

укамяне́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. укамяне́лы укамяне́лая укамяне́лае укамяне́лыя
Р. укамяне́лага укамяне́лай
укамяне́лае
укамяне́лага укамяне́лых
Д. укамяне́ламу укамяне́лай укамяне́ламу укамяне́лым
В. укамяне́лы (неадуш.)
укамяне́лага (адуш.)
укамяне́лую укамяне́лае укамяне́лыя (неадуш.)
укамяне́лых (адуш.)
Т. укамяне́лым укамяне́лай
укамяне́лаю
укамяне́лым укамяне́лымі
М. укамяне́лым укамяне́лай укамяне́лым укамяне́лых

Крыніцы: piskunou2012.

укамяне́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. укамяне́е укамяне́юць
Прошлы час
м. укамяне́ў укамяне́лі
ж. укамяне́ла
н. укамяне́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час укамяне́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.