укамплекто́ваны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. укамплекто́ваны укамплекто́ваная укамплекто́ванае укамплекто́ваныя
Р. укамплекто́ванага укамплекто́ванай
укамплекто́ванае
укамплекто́ванага укамплекто́ваных
Д. укамплекто́ванаму укамплекто́ванай укамплекто́ванаму укамплекто́ваным
В. укамплекто́ваны (неадуш.) укамплекто́ваную укамплекто́ванае укамплекто́ваныя (неадуш.)
Т. укамплекто́ваным укамплекто́ванай
укамплекто́ванаю
укамплекто́ваным укамплекто́ванымі
М. укамплекто́ваным укамплекто́ванай укамплекто́ваным укамплекто́ваных

Крыніцы: prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)