укамплекто́ваны
прыметнік, адносны
укамплекто́ваны | укамплекто́ваная | укамплекто́ванае | укамплекто́ваныя | |
укамплекто́ванага | укамплекто́ванай укамплекто́ванае |
укамплекто́ванага | укамплекто́ваных | |
укамплекто́ванаму | укамплекто́ванай | укамплекто́ванаму | укамплекто́ваным | |
укамплекто́ваны ( |
укамплекто́ваную | укамплекто́ванае | укамплекто́ваныя ( |
|
укамплекто́ваным | укамплекто́ванай укамплекто́ванаю |
укамплекто́ваным | укамплекто́ванымі | |
укамплекто́ваным | укамплекто́ванай | укамплекто́ваным | укамплекто́ваных |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)