укамплекто́ўванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
укамплекто́ўванне | |
укамплекто́ўвання | |
укамплекто́ўванню | |
укамплекто́ўванне | |
укамплекто́ўваннем | |
укамплекто́ўванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)