накалядава́ць
‘зарабіць што-небудзь калядаваннем’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
накаляду́ю |
накаляду́ем |
2-я ас. |
накаляду́еш |
накаляду́еце |
3-я ас. |
накаляду́е |
накаляду́юць |
Прошлы час |
м. |
накалядава́ў |
накалядава́лі |
ж. |
накалядава́ла |
н. |
накалядава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
накаляду́й |
накаляду́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
накалядава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
накаля́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
накаля́юся |
накаля́емся |
2-я ас. |
накаля́ешся |
накаля́ецеся |
3-я ас. |
накаля́ецца |
накаля́юцца |
Прошлы час |
м. |
накаля́ўся |
накаля́ліся |
ж. |
накаля́лася |
н. |
накаля́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
накаля́йся |
накаля́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
накаля́ючыся |
Крыніцы:
tsbm1984.
накаля́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
накаля́ю |
накаля́ем |
2-я ас. |
накаля́еш |
накаля́еце |
3-я ас. |
накаля́е |
накаля́юць |
Прошлы час |
м. |
накаля́ў |
накаля́лі |
ж. |
накаля́ла |
н. |
накаля́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
накаля́й |
накаля́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
накаля́ючы |
Крыніцы:
tsbm1984.
накама́ндавацца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
накама́ндуюся |
накама́ндуемся |
2-я ас. |
накама́ндуешся |
накама́ндуецеся |
3-я ас. |
накама́ндуецца |
накама́ндуюцца |
Прошлы час |
м. |
накама́ндаваўся |
накама́ндаваліся |
ж. |
накама́ндавалася |
н. |
накама́ндавалася |
Загадны лад |
2-я ас. |
накама́ндуйся |
накама́ндуйцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
накама́ндаваўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
накама́ндаваць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
накама́ндую |
накама́ндуем |
2-я ас. |
накама́ндуеш |
накама́ндуеце |
3-я ас. |
накама́ндуе |
накама́ндуюць |
Прошлы час |
м. |
накама́ндаваў |
накама́ндавалі |
ж. |
накама́ндавала |
н. |
накама́ндавала |
Загадны лад |
2-я ас. |
накама́ндуй |
накама́ндуйце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
накама́ндаваўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
накама́рнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
накама́рнік |
накама́рнікі |
Р. |
накама́рніка |
накама́рнікаў |
Д. |
накама́рніку |
накама́рнікам |
В. |
накама́рнік |
накама́рнікі |
Т. |
накама́рнікам |
накама́рнікамі |
М. |
накама́рніку |
накама́рніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
накаме́чаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
накаме́чаны |
накаме́чаная |
накаме́чанае |
накаме́чаныя |
Р. |
накаме́чанага |
накаме́чанай накаме́чанае |
накаме́чанага |
накаме́чаных |
Д. |
накаме́чанаму |
накаме́чанай |
накаме́чанаму |
накаме́чаным |
В. |
накаме́чаны (неадуш.) накаме́чанага (адуш.) |
накаме́чаную |
накаме́чанае |
накаме́чаныя (неадуш.) накаме́чаных (адуш.) |
Т. |
накаме́чаным |
накаме́чанай накаме́чанаю |
накаме́чаным |
накаме́чанымі |
М. |
накаме́чаным |
накаме́чанай |
накаме́чаным |
накаме́чаных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
накаме́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
накаме́чаны |
накаме́чаная |
накаме́чанае |
накаме́чаныя |
Р. |
накаме́чанага |
накаме́чанай накаме́чанае |
накаме́чанага |
накаме́чаных |
Д. |
накаме́чанаму |
накаме́чанай |
накаме́чанаму |
накаме́чаным |
В. |
накаме́чаны (неадуш.) накаме́чанага (адуш.) |
накаме́чаную |
накаме́чанае |
накаме́чаныя (неадуш.) накаме́чаных (адуш.) |
Т. |
накаме́чаным |
накаме́чанай накаме́чанаю |
накаме́чаным |
накаме́чанымі |
М. |
накаме́чаным |
накаме́чанай |
накаме́чаным |
накаме́чаных |
Кароткая форма: накаме́чана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
накаме́чваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
накаме́чваю |
накаме́чваем |
2-я ас. |
накаме́чваеш |
накаме́чваеце |
3-я ас. |
накаме́чвае |
накаме́чваюць |
Прошлы час |
м. |
накаме́чваў |
накаме́чвалі |
ж. |
накаме́чвала |
н. |
накаме́чвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
накаме́чвай |
накаме́чвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
накаме́чваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
накамячы́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
накамячу́ |
накаме́чым |
2-я ас. |
накаме́чыш |
накаме́чыце |
3-я ас. |
накаме́чыць |
накаме́чаць |
Прошлы час |
м. |
накамячы́ў |
накамячы́лі |
ж. |
накамячы́ла |
н. |
накамячы́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
накамячы́ |
накамячы́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
накамячы́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.