накамячы́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
накамячу́ | накаме́чым | |
накаме́чыш | накаме́чыце | |
накаме́чыць | накаме́чаць | |
Прошлы час | ||
накамячы́ў | накамячы́лі | |
накамячы́ла | ||
накамячы́ла | ||
Загадны лад | ||
накамячы́ | накамячы́це | |
Дзеепрыслоўе | ||
накамячы́ўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)