накамячы́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. накамячу́ накаме́чым
2-я ас. накаме́чыш накаме́чыце
3-я ас. накаме́чыць накаме́чаць
Прошлы час
м. накамячы́ў накамячы́лі
ж. накамячы́ла
н. накамячы́ла
Загадны лад
2-я ас. накамячы́ накамячы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час накамячы́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)