накаме́чаны
прыметнік, адносны
| накаме́чаны | накаме́чаная | накаме́чанае | накаме́чаныя | |
| накаме́чанага | накаме́чанай накаме́чанае |
накаме́чанага | накаме́чаных | |
| накаме́чанаму | накаме́чанай | накаме́чанаму | накаме́чаным | |
| накаме́чаны ( накаме́чанага ( |
накаме́чаную | накаме́чанае | накаме́чаныя ( накаме́чаных ( |
|
| накаме́чаным | накаме́чанай накаме́чанаю |
накаме́чаным | накаме́чанымі | |
| накаме́чаным | накаме́чанай | накаме́чаным | накаме́чаных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)