накаме́чаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. накаме́чаны накаме́чаная накаме́чанае накаме́чаныя
Р. накаме́чанага накаме́чанай
накаме́чанае		 накаме́чанага накаме́чаных
Д. накаме́чанаму накаме́чанай накаме́чанаму накаме́чаным
В. накаме́чаны (неадуш.)
накаме́чанага (адуш.)		 накаме́чаную накаме́чанае накаме́чаныя (неадуш.)
накаме́чаных (адуш.)
Т. накаме́чаным накаме́чанай
накаме́чанаю		 накаме́чаным накаме́чанымі
М. накаме́чаным накаме́чанай накаме́чаным накаме́чаных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)