накама́рнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. накама́рнік накама́рнікі
Р. накама́рніка накама́рнікаў
Д. накама́рніку накама́рнікам
В. накама́рнік накама́рнікі
Т. накама́рнікам накама́рнікамі
М. накама́рніку накама́рніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)