накаме́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
накаме́чаны | накаме́чаная | накаме́чанае | накаме́чаныя | |
накаме́чанага | накаме́чанай накаме́чанае |
накаме́чанага | накаме́чаных | |
накаме́чанаму | накаме́чанай | накаме́чанаму | накаме́чаным | |
накаме́чаны ( накаме́чанага ( |
накаме́чаную | накаме́чанае | накаме́чаныя ( накаме́чаных ( |
|
накаме́чаным | накаме́чанай накаме́чанаю |
накаме́чаным | накаме́чанымі | |
накаме́чаным | накаме́чанай | накаме́чаным | накаме́чаных |
Кароткая форма: накаме́чана.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)