Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

кірма́шнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кірма́шнік кірма́шнікі
Р. кірма́шніка кірма́шнікаў
Д. кірма́шніку кірма́шнікам
В. кірма́шніка кірма́шнікаў
Т. кірма́шнікам кірма́шнікамі
М. кірма́шніку кірма́шніках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

кірма́шніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кірма́шніца кірма́шніцы
Р. кірма́шніцы кірма́шніц
Д. кірма́шніцы кірма́шніцам
В. кірма́шніцу кірма́шніц
Т. кірма́шніцай
кірма́шніцаю
кірма́шніцамі
М. кірма́шніцы кірма́шніцах

Крыніцы: piskunou2012.

кірма́шны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кірма́шны кірма́шная кірма́шнае кірма́шныя
Р. кірма́шнага кірма́шнай
кірма́шнае
кірма́шнага кірма́шных
Д. кірма́шнаму кірма́шнай кірма́шнаму кірма́шным
В. кірма́шны (неадуш.)
кірма́шнага (адуш.)
кірма́шную кірма́шнае кірма́шныя (неадуш.)
кірма́шных (адуш.)
Т. кірма́шным кірма́шнай
кірма́шнаю
кірма́шным кірма́шнымі
М. кірма́шным кірма́шнай кірма́шным кірма́шных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

кірмашо́вец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кірмашо́вец кірмашо́ўцы
Р. кірмашо́ўца кірмашо́ўцаў
Д. кірмашо́ўцу кірмашо́ўцам
В. кірмашо́ўца кірмашо́ўцаў
Т. кірмашо́ўцам кірмашо́ўцамі
М. кірмашо́ўцу кірмашо́ўцах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

кірмашо́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кірмашо́вы кірмашо́вая кірмашо́вае кірмашо́выя
Р. кірмашо́вага кірмашо́вай
кірмашо́вае
кірмашо́вага кірмашо́вых
Д. кірмашо́ваму кірмашо́вай кірмашо́ваму кірмашо́вым
В. кірмашо́вы (неадуш.)
кірмашо́вага (адуш.)
кірмашо́вую кірмашо́вае кірмашо́выя (неадуш.)
кірмашо́вых (адуш.)
Т. кірмашо́вым кірмашо́вай
кірмашо́ваю
кірмашо́вым кірмашо́вымі
М. кірмашо́вым кірмашо́вай кірмашо́вым кірмашо́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

кірма́шык

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кірма́шык кірма́шыкі
Р. кірма́шыка кірма́шыкаў
Д. кірма́шыку кірма́шыкам
В. кірма́шык кірма́шыкі
Т. кірма́шыкам кірма́шыкамі
М. кірма́шыку кірма́шыках

Крыніцы: piskunou2012.

кірма́шыць

‘праводзіць час на кірмашы, святкаваць, гуляць’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. кірма́шу кірма́шым
2-я ас. кірма́шыш кірма́шыце
3-я ас. кірма́шыць кірма́шаць
Прошлы час
м. кірма́шыў кірма́шылі
ж. кірма́шыла
н. кірма́шыла
Загадны лад
2-я ас. кірма́ш кірма́шце
Дзеепрыслоўе
цяп. час кірма́шачы

Крыніцы: piskunou2012.

Кірмялі́шкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Кірмялі́шкі
Р. Кірмялі́шак
Кірмялі́шкаў
Д. Кірмялі́шкам
В. Кірмялі́шкі
Т. Кірмялі́шкамі
М. Кірмялі́шках

кірна́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кірна́ты кірна́тая кірна́тае кірна́тыя
Р. кірна́тага кірна́тай
кірна́тае
кірна́тага кірна́тых
Д. кірна́таму кірна́тай кірна́таму кірна́тым
В. кірна́ты (неадуш.)
кірна́тага (адуш.)
кірна́тую кірна́тае кірна́тыя (неадуш.)
кірна́тых (адуш.)
Т. кірна́тым кірна́тай
кірна́таю
кірна́тым кірна́тымі
М. кірна́тым кірна́тай кірна́тым кірна́тых

Крыніцы: piskunou2012.

кірну́ць

‘падрамаць, паспаць удзень’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. кірну́ кірнё́м
2-я ас. кірне́ш кірняце́
3-я ас. кірне́ кірну́ць
Прошлы час
м. кірну́ў кірну́лі
ж. кірну́ла
н. кірну́ла
Загадны лад
2-я ас. кірні́ кірні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час кірну́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.